YAZARIN ANLATIMI ✍️
Kerem'in gür sesi odayı doldururken , Yalın ve Ada hâlâ aynı pozisyonda , birbirlerine bakakalmışlardı. Baran , olan biteni anlamış , bilmiş bir şekilde sırıtıyordu .
"Ben size ne demiştim ?" diyerek yüzündeki gülümsemeyi daha da büyüttü .
"Sizi gidi çifte kumrular ! " diye ekledi ve bir koltuğa yayılarak oturdu .
Yalın, Ada ' nın kolunu bıraktı . İkisi aynı anda aynı yöne adım attı , bu kez Ada'nın kafası Yalın ' ın göğsüne hafifçe çarptı . Tekrar aynı yöne hamle yaptıklarında , her adım birbirinden kaçmak ister gibiydi ama sanki zıt kutuplar birbirini çekiyordu . Yalın aniden durdu ve sertçe ,
"Geç , Ada , geç !" dedi .
Ada , hızla koltuklara yöneldi . Metehan ve Kerem de orada oturuyordu .
"Bir şey buldunuz mu ?" diye sordu Kerem , merakla .
"Evet , bulduk ,"
