YAZARIN ANLATIMI ✍️
Baran , Havva Hanım ' ın yapmış olduğu börekleri büyük bir iştahla midesine indiriyor , bir yandan da ona övgüler yağdırıyordu .
"Anam , ellerine sağlık ! Hepsi birbirinden güzel . Özellikle şu kıymalı böreğin var , enfes ! Daha öncesinde hiç böyle lezzetli bir şey yemedim ."
Havva Hanım , sevecen bir gülümsemeyle ona baktı .
"Ah oğlum , ben sana yaparım . Öyle deme , annenin zoruna gider ," dedi .
Baran ' ın yüzündeki neşe bir anda söndü . Ağzındaki son lokma boğazında kaldı . Zar zor yutkundu ve dalıp gitti . Sesi titreyerek ve derin bir acıyla konuştu :
"Benim ailem yok , Havva Anam . Benim ailem . . . Ben küçükken geçirdiğimiz bir kazada öldüler . Ben tekim ."
Bu sözler üzerine Havva Hanım ' ın yüzü derin bir şefkat ve hüzünle doldu . Elindeki mutfak bezini
