ALEX'S POV
Kasalukuyang naglalakad ako sa pathway mula sa opisina ng aking ama nang makita ko si Clarice na nag-iiyak sa ilalim ng puno. Hindi ko sana siya lalapitan pero nakita kong may pasa siya sa kaniyang braso.
"Clarice, bakit ka umiiyak?" tanong ko na kasamang pag-aalala.
Tumingin sa akin si Clarice na halatang takot na takot.
"Clarice, may problema ba? Bakit parang nanginginig ka sa takot?" muling tanong ko sa kaniya.
Hindi nagsalita si Clarice sa halip ay yumakap siya sa akin at umiyak nang umiyak. Wala na akong nagawa kung 'di ang yakapin si Clarice. Ramdam ko ang kakaibang kuryenteng dumaloy sa aking katawan dahil sa pagkakadikit ng katawan naming dalawa. Hindi ko maipaliwanag, ngunit parang biglang may nabuhay sa aking katawan.
"f**k!" mura ng isip ko, habang magkayakap k
