คู่ดูตัว
732 Words
"ก๊อกๆๆ .......อาจารย์ลีขออนุญาตครับ"เสียงอาร์ตเคาะประตูหน้าห้องอาจารย์ลีก่อนเลิกเรียน
"เข้ามาสิ"อาจารย์ลีพูดเบาๆ ก่อนเปิดดูข้อมูลการเรียนของนักศึกษาในคาบวิชาของเขา
"อาจารย์คือผมอยากเรียนพิเศษกับอาจารย์ตอนเลิกเรียนเพราะในคาบเหมือนผมจะยังไม่เข้าใจเท่าไหร่"
อาร์ตหาเรื่องเข้าใกล้อาจารย์ลีเพราะคงแค่ทางนี้ทางเดียวที่จะมีเวลาอยู่กันสองคน
"เรียนพิเศษงั้นเหรอ...."อาจารย์ลีเงยหน้าขึ้นมองลูกศิษย์
ใบหน้าตี๋ๆ เวลายิ้มแล้วเหลือดวงตาเล็กนิดเดียว ลักยิ้มข้างซ้ายเป็นรอยบุ๋ม ยืนยิ้มรอคำตอบกับอาจารย์ลีอย่างมีความหวัง"ผมยังไม่รับสอนพิเศษ"อาจารย์ลีปฏิเสธเพราะเขายังไม่มีความจำเป็น
"อาจารย์คร๊าบบบ.....อีกไม่กี่เดือนก็จะสอบแล้วผมไม่เก่งคณิตศาสตร์สมองผมมันไม่ไปเลยผมกลัวสอบไม่ผ่าน"
อาร์ต ลากเสียงสองออดอ้อนอาจารย์ จนใบหน้าเคร่งขรึมเริ่มยิ้มบางๆ ที่มุมปาก
"เรียนไม่เก่งแต่ดูจากข้อมูลการเรียนที่ผ่านมาของคุณคืออยู่ในเกณฑ์ดีมากเลยนะ"อาจารย์ลีขมวดคิ้วมองหน้าลูกศิษย์
"นั่นมันเมื่อก่อนแต่ช่วงนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องอาจารย์ว่างวันไหนผมจะรอ"อาร์ตพูดอ้อนไม่ยอมแพ้
"เอางี้ตอนพักเที่ยงกินข้าวเสร็จเหลือเวลา 20นาทีมาที่นี่ผมจะติวให้ฟรีเพราะช่วงเย็นผมไม่ว่าง"
อาจารย์ลีบอกกับอาร์ต
"ขอบคุณครับอาจารย์น่ารักที่สุด"รอยยิ้มเจ้าเล่ห์สายตาคู่นั้นที่มองมาที่อาจารย์ก่อนที่จะขอตัวออกไป ทำอาจารย์ลีหน้าแดงก่ำ แต่เขาไม่ทันได้สังเกต
อาจารย์ลีถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะนึกถึงคำที่พ่อของเขาบอกให้ไปดูตัวเย็นนี้ พ่อของเขาอยากให้แต่งงานเพราะอายุมากแล้ว สำหรับเขาแล้วการแต่งงานมันไม่ใช่แค่อายุว่าสมควรแต่งตอนไหน แต่มันอยู่ที่จังหวะเวลาและคนที่รู้สึกว่ามันใช่ ตอนนั้น แหละคือเหมาะสม
พ่อของเขาบอกเสมอว่าเขาเป็นถึงอาจารย์จะมีครอบครัวทั้งทีก็ต้องหาให้ดีให้เหมาะสมทั้งด้านการงานฐานะ เขาจึงจัดแจงเรื่องการดูตัวให้ลูกชายอยู่ตลอด
หลายครั้งที่ไปแล้วเขาก็เลือกที่จะปฏิเสธคนที่พ่อหาให้ทุกคนโดยหลังจากนัดบอดใจก็ไม่โทรหา ไม่ติดต่ออะไรทั้งนั้นพวกเธอก็ค่อยๆ หายไปเอง
ครั้งนี้พ่อของเขายื่นคำขาด ว่าต้องไปต้องแต่งกับคนนี้เพราะคนนี้เป็นลูกของเพื่อนสนิทพ่อ
พ่อของเขาเป็นคนเข้มงวดมันทำให้เขาอยู่ในกรอบมาตลอดภายนอกที่ดูสุขุมเคร่งขรึมใครจะรู้ว่าเขาก็มีมุมที่คนอื่นไม่รู้ไม่เข้าใจหลายเรื่อง
"สวัสดีครับ คุณญาดา "อาจารย์ลีกล่าวทักทายสาวสวยแต่งตัวดีที่พ่อเลือกให้ ที่นั่งรอเขาอยู่ที่ร้านอาหารใกล้ๆ มหาลัย"สวัสดีค่ะพี่ลี ยินดีที่ได้เจออีกครั้งนะคะ"
หญิงสาวกล่าวทักทายสนิทสนม เพราะรู้ว่าเป็นลูกชายเพื่อนพ่อที่เธอเคยเจอตอนเด็ก พอแยกย้ายกันไปเรียนต่อต่างประเทศก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย
"เราเคยเจอกันมาก่อนงั้นเหรอขอโทษจริงๆ ผมจำไม่ได้"
อาจารย์ลีนึกไม่ออกถ้าเป็นตอนเด็กก็นานมากแล้ว
"พี่ลี พี่เคยแย่งตุ๊กตาหนูไงตอนเด็กหมีเน่าตัวนั้นยังอยู่ไหม"สาวสวยตรงหน้าพูดเหมือนคุ้นเคยกับเขาดี
"เฮ้ย เธอเองเหรอไอ้ดา หน้าตาเปลี่ยนไปมากจนพี่นึกไม่ออก"เขานึกขึ้นได้เพราะหมีเน่าตัวนั้นเขาจะเอาไว้ข้างที่นอนตลอด"โตขึ้นสวยมากพี่จำแทบไม่ได้แล้วนี่ทำงานที่ไหนเหรอ"อาจารย์ลีเริ่มชวนคุยเพราะคุ้นเคยเธอตั้งแต่เด็ก
"ทำที่มหาลัยเดียวกับพี่นั่นแหละหนูเป็นอาจารย์สอนภาษาน่ะโลกมันกลมเนอะ"หญิงสาวยิ้มหวานใส่
"อ้าวเหรอพี่ไม่เคยเจอเลย รู้ใช่ไหมพ่อจับคู่ให้เรา"
สีหน้ายินดีเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นกังวลขึ้นมา
"รู้สิคะ ถึงได้มาไง"หญิงสาวยิ้มให้มือเท้าคางมองหน้าอาจารย์ลี
- Writer
