บทที่ 13 แม่...มาลา..

2051 Words

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูดังขึ้น ระหว่างที่เพทายและไพลิน นั่งหยอกล้อกันอยู่ ไพลินรีบจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เรียบร้อย เพราะพี่เอามือล้วงเล่นเข้าไปในชายชุดของเธอ เพทายมองน้องที่จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ก่อนจะเอ่ยอนุญาต "เข้ามา" แกร่ก! เป็นเปรมที่เปิดประตูเข้ามา "มีอะไร"เพทายถามเสียงเรียบ "เออ นายครับ " "เอ้า อ้ำอึ่งทำไม มีอะไรพูดมา" เพทายบอกออกมาอย่างหงุดหงิด "คือว่า แม่ของคุณหนู กับไอ้สมบัติ โดนเสี่ยป้อม เจ้าของคาสิโนอีกที่เก็บเรียบร้อยแล้วครับ" เปรมรายงานออกมามาเสียงอ่อย ไพลินมองหน้าพี่ แล้วน้ำตาเธอเองก็ร่วงลงมา อย่างอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน ความรู้สึกมันตีขึ้นมาเต็มไปหมด ถึงเธอจะถูกแม่เอามาขาย แต่อย่างไรเสีย ก็ไม่เคยอยากให้แม่ต้องตกอยู่ในอันตรายหรือความตายเลยแม้แต่น้อย ทำไมได้เงิน 4 ล้านแล้วแม่ถึงไม่พอ ไม่หยุด มีคำถามมากมายเต็มหัวของเธอไปหมด เพทายที่เห็นน้ำตาของน้องก็กอดน้องแนบเข้าที

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD