"พี่อยากไปส่งตัวเล็กจังเลย" เพทายงอแง หลังจากอาบน้ำเสร็จในตอนเช้า
"อืม ไม่เอาสิคะ เราคุยกันแล้วนะ ว่าพี่มีถ่ายงานในตอนเช้า ส่วนหนูเองก็มีเรียนเช้าพอดี เราต้องแยกกันไป เพราะมันอยู่กันคนละที่เลยนะคะ" ไพลินบอกออกมาแล้วกอดอ้อนพี่
"ก็พี่อยากดูแลนิ ไปส่งตัวเล็กแล้วค่อยกลับไปถ่ายงานพี่ว่าพี่ไปทัน" เพทายยังคงบอกความต้องการของเขา
"ไม่เอาค่ะ เพราะพี่จะต้องขับรถเร็วๆมากๆ เพื่อทำเวลา แล้วยิ่งขากลับแล้วด้วย พี่ต้องเหยียบรถเร็ว หนูเป็นห่วง" ไพลินยังคงยืนยันในเหตุผลของเธอ
"เห้อ เมียไม่รัก " เพทายงอแงออกมาอีกครั้ง
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า อะไรกัน หนูไม่รักพี่จะไปรักใครที่ไหนละคะ แล้วอีกอย่าง พี่มิวกับพี่เปรม ลูกน้องของพี่ก็ไปส่ง พี่ยังไม่วางใจอีกเหรอ"ไพลินยังคงกอดอ้อนพี่ แล้วอธิบายเหตุและผลของเธอ
"เห้อ พี่ไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแหละ เมียพี่ทั้งคนก็อยากดูแลเองทุกอย่าง"เพทายบอกออกมาเซ็งๆ เพราะเขาเข้าใจในสิ่งที่น้องอ
