"อุ๊ย ปลาหมึกย่างน่ากินจังเลยค่ะพี่เพทาย"ไพลินที่เกาะแขนของเพทาย พูดออกมาเมื่อเดินผ่านร้านปลาหมึกย่าง
"เอาสิครับ ซื้อกัน" เพทายคือนักซัพพอทที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว ในชีวิตของไพลิน เธอยิ้มกว้าง แล้วมองพี่แววตาเปล่งประกายแห่งความสุข
"กินด้วยกันนะคะ"
"ครับ"
เมื่อพี่รับปาก เธอก็สั่งปลาหมึกย่าง โดยไม่ลืมที่จะสั่งเผื่อพี่มิวและพี่เปรมคนละ 1 ถุง โดยผ่านการขออนุญาตจากพี่แล้ว
"หืม ไข่ปลาหมึกคือดีมากอะ" ไพลินที่อดใจไม่ไหว เมื่อได้ปลาหมึกย่างแล้ว เธอเดินไปกินไป แล้วบอกออกมากับพี่ โดยจิ้มไข่ปลาหมึกย่าง ไปจิ้มน้ำจิ้มเล็กน้อย ส่งใส่ปากของพี่ เพทายอ้าปากรับอย่างไม่ขัดขืน
"สนุกไหม ตัวเล็ก" เพทายถามออกมาอย่างเอ็นดูในท่าทีร่าเริงนี้ ของน้อง
"มากๆเลยคะ พี่เพทายใจดีที่สุดเลย" ไพลินบอกออกมาแล้วหันมายิ้มแป้นส่งให้พี่
"อยากกินอะไรอีกไหม อยากเดินถ่ายรูปตรงไหนอีกไหม" เพทายถามความต้องการของน้อง
"อืม พอแล
