CHAPTER EIGHT:Back to Basics

1057 Words
CHRISTEPHARIE "J-Joshua" Utal kong tawag sa pangalan niya. Humakbang siya palapit sakin kaya napa-pikit ako. Akala ko hahampasin niya ko o kakaladkarin niya ko, pero iba ang ginawa niya. Agad niya kong hinila palapit at niyakap. ''Okay ka lang ba? Hindi ka ba nasasaktan?'' Tanong niya na may tonong pag-aalala. ''I-I'm O-Okay.'' ''Buti naman.'' Bahagya ko siyang tinulak pero mas lalo lang niyang hinigpitan ang pagkaka-yakap sakin. ''Please Steff kahit ngayon lang. Don't push me away I know how much you hate me but just this once, ngayong gabi lang hayaan mong ma-yakap kita.'' ''J-Joshu-----'' ''Promise after this night, hinding hindi na ulit kita guguluhin. Didistansya na ko just let me hug you for a few minutes tonight.'' Hindi na ko pumalag at hinayaan nalang siya. Maya-maya, kumalas siya at hinaplos ang muka ko. ''From now on, I'm going to set us back from how we used to.'' sabi niya bago nag-lakad palayo. **** *gulong* *gulong* *gulong* Aish! Napa-upo ako at napa-sabunot sa ulo ko. Hanggang ngayon, gumugulo padin sa utak ko si Joshua ! Dagdag mo pa si James! Ang sakit sa bangs eh! Kinuha ko nalang yung cellphone ko at nag-browse sa Website ng school. Halos malaglag ako sa kama nang mabasa ko ang pinaka-trending na balita dun. Our strongest basketball player Joshua Tolentino didn't attend the Regional Championship today. The first time Taerang High lost. OMG ! Hindi siya pumunta sa game at natalo ang school namin? Oh no! Should I text him? Of course I should! To:Joshua Unggoy Joshua! Tulog ka na? ----------- From:Joshua Unggoy Zzzzzzz ---- To:Joshua Unggoy Naman eh !-_- ------- From:Joshua Unggoy Bakit? ------- To:Joshua Unggoy Ba't di ka lumaban sa championship game kanina? ------ From:Joshua Unggoy Nakita ko kayo ni James sa garden kaya sinundan ko kayo.TULOG NA KO! WHAT THE?! ASDFGHKL ! Ang tanga tanga mo Steff!!! Aish weyt? Ba't ko ba pino-problema yung unggoy na yun? Eh wala namang ginawa yun kundi awayin at sungitan ako. Tama! Don't be affected Steff! **** ''Angel! Gising na!!!!'' ''Hmmmm..'' Agad akong napa-dilat nang may humila ng kumot at unan ko. ''Kuya Toffy?'' Tawag ko sa kanya habang nagku-kusot ng mata at nag-hihikab pa. ''Magbihis at kumain ka na. Anjan na yung sundo mo.'' sabi niya at kumindat. Agad namang nanlaki ang mata ko at dali-dali akong tumakbo papuntang CR. Mabilis akong naligo at nag-bihis at tumakbo pababa. ''Baby girl mahulog ka! Dahan dahan.''narinig kong sabi ni kuya Toffer at nadatnan ko naman naglalaro siya ng Xbox kasama si .... James! "Morning my Princess." naka-ngiting bati ni James at napa-tungo naman ako. Syete! Masyado akong affected sa pag-tawag niya ng 'My Princess' sakin. ''James, dito ka na mag-breakfast.'' aya ni Kuya Toffer kaya napa-nganga ako. ''Cristopher Tan! Totoo ba to? Inaaya mo ang isang lalaking sumusundo sa kapatid mong bunso na magbreakfast sa bahay mo?'' Di maka-paniwala kong sabi habang naka-tulala kay kuya Toffer. ''Well... Yeah mabait naman si James ah?'' Sagot nya at inakbayan si James. Omg! Nananaginip pa yata ako! ''Breakfast is ready!'' Sigaw ni Kuya Toffy mula sa kusina. Sumunod naman si Kuya Toffer at sinabayan ako ni James. ''Ginayuma mo ba si Kuya?'' Bulong ko habang papunta kaming kusina. Nagkibit-balikat lang naman ang loko. ''Hoy kayong dalawa jan! Food first!'' Sigaw ni Kuya Toffy kaya agad akong napa-takbo papunta sa kanila. ''Wow! Carbonara!'' masigla kong sabi pagka-kita ng naka-hain sa mesa. ''Upo ka na James,'' aya naman ni Kuya Toffy kaya umupo na siya sa tabi ko. Di ko sila pinansin at kumain lang ako. Basta carbonara ang pagkain, wala akong paki sa mundo. ''So boyfriend ka ng bunso namin?'' agad akong nabulunan sa biglang tanong ni Kuya Toffer. Jusmiyo! Anong klaseng tanong ba yun? Inabutan naman ako ni Kuya Toffy ng tubig habang tinatapik ni James yung likod ko. ''Ok ka lang?'' Sabay sabay nilang tanong at tumango naman ako. ''Hindi po. Manli-ligaw palang po,'' sagot ni James kaya nanlaki ang mata kong napa-tingin sa kanya. ''Manliligaw? Ba't di ko alam?'' ''Ssssh Baby Girl manahimik!'' singit ni Kuya Toffer kaya napa-kagat ako ng labi. ''It's a good decision na samin mo muna ipa-alam bago sa kanya. But still, you must prove yourself to us pero pinagkaka-tiwala naman namin si Cristepharie sayo.'' sabi ni Kuya Toffy. Grabe! Ikaw na talaga James Rivera! Dalawang kapatid ko ang napa-oo mo? Unbelievable! ''Oh, dalian nyo na kumain malapit na mag-8,'' sambit ni Kuya Toffer kaya nag-madali na kong kumain. Kailangan ko nang makalayas ng bahay para maka-usap si James. Napaka-clueless ko sa mga nang-yayari. **** Nasa kotse na nya kami at papunta na ng school. I wanted to talk to him but I don't know where to start. ''Did you slept well?'' Napa-tingin ako sa kanya at tumango. ''Good'' ''Ikaw?'' ''I didn't had a good sleep'' napa-kunot naman ang noo ko sa sinabi nya. ''Why?'' ''Buong gabi ka kasing tumatakbo sa utak ko.'' automatic akong napa-ngiti dun. Syete nangangamatis na ata yung mukha ko! ''L-last mo na yan ha?'' Ngumiti lang siya at pinisil yung pisngi ko. Pagdating namin ng school, nauna syang bumaba at pinag-buksan ako ng pinto. Maingat din nyang hinawakan ang kamay ko para alalayan ako makalabas. ''Omg! It's James!'' sigaw nung isang girl at nag-umpisa nang magkumpulan yung mga babae. 'Who's that girl with him?' 'Dito ba sya nag-aaral?' 'Is she a transferee?' 'How dare her be with James!' 'Ang pangit nya' Parang gusto kong tumakbo palayo ng mga oras na yun pero hinawakan ni James ang kamay ko at nginitian ako. ''All of the students around me, this girl is the woman I treasure the most so watch your words,'' sigaw nya bago hinawakan yung kamay ko and intertwined his fingers with mine. Pwede bang kiligin? Kashi nemen eh! Sabay kaming pumasok pero humiwalay ako sa kanya dahil dumaan pa ko ng locker ko. Pagka-bukas ko ng locker, may isang heart shaped box dun at may naka-sulat na pangalan ko. Pag-bukas ko, chocolates! Kay James kaya to galing? Mamaya ko nalang kakainin. Pagka-sara ko ng locker ko, saktong palapit si Joshua na naka-tingin sakin. Sesermunan ko pa nga pala tong unggoy na to. ''Joshu-----aray'' daing ko nang ma-bangga nya ko kaya napa-upo ako sa sahig. Napatingala ako pero blanko ang ekspresyon nyang naka-tingin sakin. Mas nanlaki ang mata ko nang magsalita siya . "Kanina ka pa ba jan? Sorry hindi kita napansin" TO BE CONTINUED
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD