เรนเดียร์ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง หญิงสาวมองสำรวจไปทั่วซอกคอและเนินอกก็พบว่ามีรอยคิสมาร์คแดงเป็นจ้ำอยู่หลายจุด ร่องรอยจากการร่วมรักเหล่านี้ทำให้เรนเดียร์อดที่จะรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาไม่ได้ และยิ่งนึกถึงคำสัญญาที่พันแสงบอกว่าจะทำให้ชีวิตคู่ดีขึ้นในทุกๆ วัน หญิงสาวก็เผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว
“นั่งยิ้มอยู่คนเดียว คิดอะไรอยู่เหรอ” พันแสงเข้ามานั่งซ้อนทางด้านหลังบนเก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้งแบบไม่มีพนักพิงตัวเดียวกัน แล้วโอบกอดภรรยาตัวน้อยเอาไว้ในวงแขนทั้งสองข้าง
“คิดถึงพี่ซันค่ะ” เรนเดียร์เอนหลังพิงอกแกร่งของคนเป็นสามีอย่างสบายใจ การที่ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างนี้มันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย และไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไป
“ชื่นใจจัง” ชายหนุ่มกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น พร้อมกับกดปลายจมูกลงบนแก้มนุ่มแล้วสูดกลิ่นหอมละมุนเข้าไปจนเต็มปอด นี่อาจจะเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้
