บทที่ 14

3812 Words

เรนเดียร์เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อคนที่เธอคิดว่าเมาหนักจนไม่ได้สติจูบตอบเธออย่างมีสติ และในขณะที่เขาพยายามจะแทรกปลายลิ้นเข้ามาทักทายกับปลายลิ้นอ่อนนุ่มของเธอ มือข้างหนึ่งของเขาก็แอบรูปซิปชุดเดรสที่ยาวตั้งแต่หลังคอลงไปจนถึงบั้นเอว แล้วดึงช่วงแขนที่เป็นเส้นสายเล็กๆ ให้ลู่ลงมาตามแขนเรียวงามของคนที่นอนพาดทับอยู่บนอก “พี่ซัน!” หญิงสาวจะดันตัวออกห่าง แต่ถูกเขากอดไว้แน่นไม่ยอมปล่อย “พี่ซันไม่ได้เมา” “เปล่า” คนแกล้งเมายิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วจับคนตัวเล็กให้นอนหงายลงบนเตียง จากนั้นจึงพลิกตัวตามไปทาบทับเธอเอาไว้ “เหล้าแค่นั้นไม่ทำให้พี่เมาหรอก” “แล้วมาหลอกเดียร์ทำไม” หญิงสาวต่อว่า พลางดึงสายชุดเดรสขึ้นเพื่อปกปิดทรวงอกที่ถูกเปิดจนเกือบจะเปลือย แต่ก็ถูกเขาจับชุดนั้นรูดออกทางปลายเท้าอย่างรวดเร็ว จนร่างบางเหลือเพียงชุดชั้นในตัวจิ๋วปกปิดส่วนที่พึงสงวนทั้งด้านบนและด้านล่างเอาไว้เท่านั้น “ถ้าไม่ทำแบบนี้ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD