“ไม่อยากไปทำงานเลย พี่ไม่อยากอยู่ห่างเดียร์แม้แต่ วินาทีเดียว” พันแสงหยอดคำหวานขณะที่ภรรยาเดินมาส่งขึ้นรถซึ่งจอดอยู่หน้าบ้านเพื่อไปทำงานในตอนเช้า
“พูดจาหวานเลี่ยนแต่เช้าเลยนะคะ” หญิงสาวกลั้นขำจนท้องแข็ง
“ก็เพราะเดียร์นั่นแหละที่ทำให้พี่ทั้งรักทั้งหลง จนไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากกอดเมีย...” คนมือไวรั้งเอวบางของคนข้างกายมากอดไว้หลวมๆ แล้วกดปลายจมูกลงบนพวงแก้มนวลเนียน เพื่อสูดกลิ่นหอมละมุนของเนื้อสาว “...หอมเมีย แล้วก็จูบเมีย”
“ห้ามจูบนะคะ” เรนเดียร์รีบใช้ปลายนิ้วดันริมฝีปากของสามีไว้อย่างรวดเร็ว “นี่มันหน้าบ้านนะคะพี่ซัน เดี๋ยวใครผ่านมาเห็นเข้า เดียร์อายเค้านะ”
“งั้นเข้าไปทำในบ้าน” พันแสงโอบไหล่คนตัวเล็กข้างกายจะพาเดินกลับเข้าไปในบ้าน แต่เธอฝืนตัวเอาไว้
“ไม่เอาค่ะ”
“แต่พี่อยากอ่ะ” ชายหนุ่มพูดกรุ้มกริ่มนัยน์ตาส่องประกายแพรวพราวอย่างคนรอบจัด
“เมื่อคืนนี้ก็ทั้งคืนจนแทบจะไม่ได้นอนอยู่แล้ว ยัง
