ตอนที่ 1
เจนนี่ หรือ เจน ยายเด็กสาวสุดดื้อ แอบใจแตก วัยสิบแปดอย่างสิบเก้ามองกระเป๋าเดินทางของพ่อกับแม่ด้วยสายตาเบื่อหน่าย การต้องอยู่บ้านคนเดียวเป็นสัปดาห์ ไม่ใช่เรื่องน่าหงุดหงิดเท่ากับการมี ผู้คุมที่พ่อเธอสรรหามาให้ในช่วงใกล้สอบ
"ฝากด้วยนะไอ้วิน เจนนี่มันดื้อมาก แกก็รู้นิสัย" เสียงพ่อของเธอยังคงก้องอยู่ในหู
เจนหันไปมองแขกคนสำคัญที่กำลังยืนเท้าเอวอยู่หน้าโซฟา ลุงวิน หรืออัศวิน เพื่อนรักของพ่อตามที่พ่อเรียก เขาคือตาลุงพุงใหญ่ ที่ยื่นออกมาจนเสื้อเชิ้ตลายสก๊อตเกือบปริ หนวดเฟิ้ม ดกดำหนาทึบจนมองไม่เห็นริมฝีปากที่แท้จริง ดวงตาที่ซ่อนอยู่ใต้คิ้วดกมองมาที่เธออย่างพิจารณา ด้วยท่าทางที่ดูไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย
"ลุงวินคะ เจนไม่ใช่เด็กแล้วนะ จะมาเฝ้าอะไรเจน" เจนนี่พูดด้วยน้ำเสียงกระด้าง เธอใส่เสื้อครอปตัวสั้นโชว์เอวลอย และกางเกงขาสั้นสุดติ่ง เพื่อยั่วโมโหเต็มที่ หวังว่าลุงแก่คนนี้จะทนไม่ได้แล้วหนีไป
แต่อัศวินไม่แม้แต่จะยิ้ม
"พ่อแกฝากไว้ ลุงก็ต้องดูแลแกตลอดหนึ่งสัปดาห์นี้" เสียงทุ้มแหบต่ำของเขาทำเอาขนอ่อนที่ต้นคอของเธอเริ่มลุกซู่เล็กน้อยอย่างไม่ทราบสาเหตุ
"ขึ้นไปอ่านหนังสือซะ"
อัศวินเอ่ย แต่ในขณะที่เขาหันหลังเดินไปที่ห้องรับแขกเพื่อเปิดทีวี พุงใหญ่ ๆ ของเขาก็เบียดกับโต๊ะข้าง ๆ จนแก้วน้ำเกือบคว่ำ เจนนี่กลอกตามองอย่างรำคาญใจ
‘น่าเบื่อที่สุด! ลุงแก่ ๆ คนนี้จะมาเฝ้าอะไรหนักหนา แต่แก่ ๆ แบบนี้ก็เอาฉันไม่อยู่หรอก' เจนนี่คิดพลางยิ้มเยาะให้กับตัวเอง และเดินกลับเข้าห้องเพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือ แต่ก่อนที่ประตูจะปิดสนิท เสียงของอัศวินก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
"อ่านหนังสือนะเจน ไม่ใชาเล่นโทรศัพท์"
เจนนี่ชะงัก รู้สึกยิ่งเบื่อหน่ายเธอจึงหมกตัวอยู่แต่ในห้องจนเย็น ตั้งแต่ที่พ่อกับแม่คล้อยหลังไป เธอแน่ใจว่า ตาลุงอัศวินพุงใหญ่หนวดเฟิ้ม ที่รับปากพ่อไว้เพียงเพื่อเอาใจคงไม่โผล่หัวมาเฝ้าเด็กสาวอายุสิบแปดกว่าตลอดเวลาอย่างเธอจริงจังหรอก และนี้ก็เย็นจนเกือบค่ำแล้ว และตาลุงวินก็ไม่อยู่ เธอจึงนัดชานนท์เพื่อนผู้ชายคนสนิท มาถึงห้องนอนอย่างใจกล้า
“อื้มมม…ซี้ดด”
เสียงหอบหายใจหนัก ๆ ผสานกับเสียงครวญครางต่ำ ๆ บ่งบอกว่าบทรักกำลังจะเริ่มต้นขึ้น แท่งร้อนผ่าวของเด็กหนุ่มเพิ่งจะสอดแทรกเข้ามาในช่องทางรักที่กระหายอย่างเต็มที่ ความรู้สึกอุ่นแน่น เสียวสยิวซ่านไปทั่วร่าง เจนนี่แอ่นสะโพกขึ้นเตรียมรับความสุขที่กำลังจะมาถึง...
แต่ทว่า! ยังไม่ทันที่ท่อนเนื้อของเพื่อนชายคนสนิทจะได้ขยับ
ตึ่ก! ร่างเปลือยเปล่าของเด็กหนุ่มก็ถูก กระชากออกไปอย่างรุนแรง ชนิดที่ท่อนเนื้อร้อน ๆ ถูกดึงออกจากกลีบเนื้อของเธออย่างไม่ทันตั้งตัว สร้างความรู้สึกโหวงเหวงว่างเปล่า ที่รุนแรงกว่าความเจ็บปวดใด ๆ
"ว๊าย! ลุงวิน! ทำอะไรของลุงคะ!"
เจนนี่เบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด เธอชันตัวขึ้นบนเตียงอย่างลืมตัว ในขณะที่ขายังคงถ่างออกกว้าง ภาพที่เห็นคือ ลุงอัศวิน ในเสื้อเชิ้ตสีเข้มใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเครากำลังโกรธจัด ยืนค้ำร่างของเด็กหนุ่มที่ถูกกระชากจนล้มลงกองอยู่ข้างเตียง
"ฉันต่างหากที่ต้องถาม! แกทำอะไร! พ่อแกฝากให้ฉัน ดูแล แล้วดูสิ่งที่แกทำสิ! แกพาผู้ชายมาทำเรื่องแบบนี้ในบ้านเนี่ยนะ!" อัศวินตวาดเสียงต่ำอย่างควบคุมอารมณ์ไม่ได้
น้ำเสียงเกรี้ยวกราดของเขาทำให้ร่างของเจนนี่สั่นสะท้าน แต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือดวงตาของอัศวิน มันจับจ้องไปยังร่างเปลือยเปล่าของเธอ โดยเฉพาะส่วนที่ขาของเธอถ่างออก เผยให้เห็นรอยแยกสีแดงสด ของเด็กสาวที่เพิ่งถูกใช้งาน มันยังคงชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำใส ๆ ที่ซึมออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน
อัศวินมองค้างอยู่อย่างนั้น หลายวินาที ใบหน้าภายใต้หนวดเคราดูเหมือนจะเกิดอาการชะงักงันไปชั่วขณะ ก่อนที่เขาจะรีบกระแอมไอและหันไปไล่ตะเพิดเด็กหนุ่มด้วยคำพูดหยาบคาย จนกระทั่งไอ้หนุ่มคนนั้นรีบคว้าเสื้อผ้ามาสวมอย่างรนรานและวิ่งหนีออกไปจากห้องอย่างไม่คิดชีวิต
บานประตูถูกปิดลง ทิ้งไว้เพียงความเงียบที่คุกรุ่นอยู่ในห้องนอน ไอความร้อนที่ไม่ได้มาจากบทรักที่ถูกขัดจังหวะ แต่มาจากดวงตาของลุงอัศวิน ที่กำลังหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับ ลูกสาวเพื่อนที่ถูกเขาจับได้คาหนังคาเขา
เจนรู้สึกถึงความร้อนวูบวาบจากสายตานั้น จึงรีบคว้าผ้าห่มมาคลุมตัวอย่างรวดเร็วมือเล็ก ๆ ที่สั่นเทา ชี้ไปที่ประตู
"ลุงออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะคะ! ออกไป!"
พออัศวินออกไปยืนหน้าประตูเธอลุกขึ้นจากเตียง ท่ามกลางสายตาที่ยังจับจ้องของอัศวินและรีบเดินไป ปิดประตูล็อกกลอน อย่างแรงราวกับจะกันปีศาจร้ายไม่ให้เข้ามา แต่อัศวินกลับยืนนิ่งอยู่หน้าประตู
"ลุงจะอยู่เป็นเพื่อน จะนอนที่โซฟาข้างล่าง มีอะไรให้ช่วยก็บอก" เสียงทุ้มแหบต่ำลอดบานประตูเข้ามา จากนั้นเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ก็ค่อย ๆ ห่างออกไป เจนถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะทรุดตัวลงพิงบานประตู แต่ในใจก็สับสนวุ่นวาย ความโกรธผสมกับความรู้สึกวาบหวามที่ถูกขัดจังหวะเมื่อครู่ ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดไปหมด
ข้างล่างอัศวิน ทิ้งตัวลงบนโซฟาเปิดทีวีทิ้งไว้ แต่ใจของเขาไม่อยู่กับภาพเคลื่อนไหวตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย ภาพเรือนร่างขาวนวลของเด็กสาว ภาพรอยแยกสีแดงสด ที่เปิดอ้าและชุ่มน้ำเมื่อครู่มัน ตราตรึงอยู่ในโสตประสาท ของเขาอย่างไม่ยอมหาย ยิ่งทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีถูกความเร่าร้อนเข้าแทนที่
และเมื่อความเงียบและความมืดของค่ำคืนเข้ามาแทนที่ เขาคิดว่ายายเด็กใจแตก คงจะหลับไปแล้ว อัศวินจึงได้รูดซิบกางเกงที่คับแน่นลงอย่างช้า ๆ แล้วงัดลำเนื้อสีดำคล้ำ ที่แข็งตั้งออกมาจากกางเกง ลำเนื้อของเขาใหญ่ยาวและอวบอ้วน แข็งตั้งลำอย่างเต็มที่ ลำใหญ่กว่าแท่งของไอ้หนุ่มคนนั้นหลายเท่า
เขาใช้ ฝ่ามือหนาหยาบกร้าน ของตัวเองรูดขึ้นลงช้า ๆ พร้อมกับเชิดหน้าขึ้น เสียงครางหึ่ม ๆ ในลำคอหลุดลอดออกมาด้วยความทรมานที่แสนสุขสม
แต่ในขณะที่อัศวินกำลังดำดิ่งสู่โลกส่วนตัวของเขาเอง เจนนี่ที่หิวน้ำจนทนไม่ไหวค่อย ๆ ย่องลงมาจากชั้นบน เธอไม่อยากให้อัศวิน เห็นหน้าเธอในตอนนี้ จึพยายามเดินให้เงียบที่สุด
ระหว่างที่ยื่นตัวมองลอดราวบันไดลงไป ร่างเล็ก ๆ ของเธอก็ ชะงักงันจนตาโต เพราะแสงสลัว ๆ จากจอทีวีที่สาดไปที่โซฟา เผยให้เห็นภาพที่ทำให้โลกของเธอหยุดหมุน
ตาลุงพุงใหญ่ กำลังสาวท่อนเนื้อใหญ่ยาว ของตัวเองอย่างไม่ละอายต่อสิ่งใด ลำเนื้อสีคล้ำ ที่แข็งตึงนั้นดูใหญ่โตจนน่าตกใจ ปลายหัวหยักบานเป็นทรงหัวเห็ด เงาวับสะท้อนแสงไฟ จังหวะที่หนังหุ้มถูก ถอกขึ้นลงอย่างเป็นจังหวะ นั้นทำให้ขาเรียวของเจนนี่ เบียดเข้าหากันเองอย่างลืมตัว
เธอค่อย ๆ ทรุดตัวลงนั่งซ่อนตัว ตรงบริเวณบันได สองมือเล็ก จับราวบันไดไว้แน่น สายตาไม่สามารถละไปจาก ลำเนื้อใหญ่ยักษ์ นั้นได้เลย
"อ่าาส์... เจน... ยายเด็กใจแตก..."
เสียงครางที่อัศวินเปล่งชื่อเธอออกมาด้วยความกำหนัดราวกับเธอคือจินตนาการที่เขาใช้ปลดปล่อย ทำให้เจน เริ่มหายใจติดขัด หูอื้อตาลาย โดยไม่รู้ตัว มือเล็ก ๆ ของเธอล่วงเข้าไปในกางเกงนอน บดบี้เม็ดเสียวของตัวเองที่กำลังเต้น
"ซี้ดด..." เสียงครางแผ่วเบาเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากเล็ก ๆ ของเธอ ดวงตาที่จ้องมอง บำเนื้อึดุ้นใหญ่ นั้นเป็นประกายวาววับ ยิ่งตาลุงวินชักรูดเร็วขึ้นเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเร่งจังหวะบดบี้เม็ดเสียวของตัวเองเร็วขึ้นเท่านั้น
“อ่าส์…อ่าส์…ซี้ดดด เจนนนน ฮึก ๆ”
ในที่สุดเสียงครางกระหึ่มก็ดังลั่นออกมาจากลำคอของอัศวิน พร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งกระฉูดขึ้นมาเป็นสาย สาดลงบนพรม
พร้อมกันนั้นรูรักของเด็กสาวที่แอบอยู่ตรงบันได ก็เกิดอาการตอดตุบ ๆ พาเธอพุ่งขึ้นสู่สวรรค์ชั้นเจ็ดจนต้อง เปล่งเสียงครางหวานๆ ออกมาอย่างลืมตัว
"อ๊ะ! อ๊ะ! อื้อออ!"
อัศวินหันขวับตามเสียงทันที ดวงตาของทั้งสองสบกันพอดี ในความมืดสลัวนั้น หนึ่งคือความตกใจ ที่ถูกจับได้คาหนังคาเขา และอีกหนึ่งคือความวาบหวาม ที่ถูกเปิดโปงอย่างหมดเปลือก