ตอนที่ 4 พยาบาลพิเศษ
หญิงสาวเริ่มรู้สึกดีอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความร้อนผ่าวของท่อนเนื้อใหญ่กระตุ้นความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยให้ปั่นป่วนอยู่ในท้องน้อย เธอไม่สามารถหยุดตัวเองได้อีกแล้ว
ภาสกรครางกระเส่าอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าของเขาแดงก่ำ เส้นเลือดที่คอเต้นตุบๆ
“อื้อออ... มินตรา... อมเข้าไป... อมเข้าไปลึก ๆ”
เขาออกคำสั่งเสียงแหบพร่า พร้อมกับใช้มือใหญ่ข้างหนึ่งจับที่โคนลำของตัวเอง ส่วนมืออีกข้างเลื่อนขึ้นไปจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอ!
“ดูด... ดูดให้แรง ๆ”
มินตราทำตามที่ภาสกรสั่งอย่างไม่ขัดขืน เพราะร่างกายของเธอก็เป็นไปตามธรรมชาติที่ถูกควบคุมด้วยสัญชาตญาณใหม่ เธอต้องการที่จะมอบความสุขนั้น และรับความรู้สึกตื่นเต้นกลับมา
เธออ้าปากให้กว้างที่สุด แล้วอมท่อนเนื้อใหญ่ที่พองเต็มที่นั้นเข้าไปจนคับปากความแน่นและขนาดที่แตกต่างจากการสัมผัสภายนอกอย่างสิ้นเชิง ทำให้แก้มของเธอโป่งออกอย่างเห็นได้ชัด
มินตราชักศีรษะขึ้นลงตามแรงที่มือของภาสกรที่จับและควบคุมศีรษะเธออยู่
“อ๊า... อย่างนั้นแหละ มินตรา อื้อออ... ดีมาก ซี้ดดด”
ภาสกรส่งเสียงครางยาว เขากดศีรษะเธอให้ดูดลึกลงไปอีกเล็กน้อย ความสุขที่ท่วมท้นกำลังทำให้เขาหลงลืมความเจ็บปวดและความทุกข์ทั้งหมดที่มี
มินตราก้มลงทำหน้าที่อย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย เสมือนบำบัดทางกายที่เร่าร้อนที่สุดให้กับคนไข้ที่เคยสิ้นหวังคนนี้
เธอเริ่มเรียนรู้จังหวะที่ทำให้คนไข้ของเธอพึงพอใจที่สุด เธอใช้ลิ้นนวดคลึงและดูดดึงส่วนปลายที่บวมแดง ความบริสุทธิ์ของเธอถูกแทนที่ด้วยความกล้าที่มาจากสัญชาตญาณ
ภาสกรครางเสียงต่ำและหอบถี่ มือใหญ่ของเขาเลิกควบคุมศีรษะเธอแล้ว แต่เปลี่ยนมาจับที่แก้มของมินตราทั้งสองข้างอย่างแผ่วเบา เป็นการประคองใบหน้าเธอไว้ให้รับรู้ถึงความเร่าร้อนที่เขากำลังได้รับ
“อื้ออออ... มินตรา... ลึก... ลึกอีกสิ”
เขาเอ่ยเสียงแหบพร่า ความสุขที่ได้รับจากการถูกปรนนิบัติอย่างตั้งใจทำให้เขาทรมานอย่างมีความสุข ใบหน้าของเขาแดงก่ำ และเต็มไปด้วยเหงื่อที่ซึมออกมา
มินตราตอบรับคำขอของเขาด้วยการกลืนกินท่อนเนื้อเข้าไปลึกที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ ลำคอที่อ่อนนุ่มของเธอโอบรัดความแข็งแกร่งนั้นไว้จนหมด ความแน่นที่เพิ่มขึ้นทำให้ภาสกรสะดุ้งเฮือก
“อ๊ากกกกกก ใช่ อย่างนั้นแหละ ดีที่สุดเลย”
ภาสกรคำรามออกมาอย่างไม่อาจยับยั้งได้ เขายกสะโพกขึ้นจากเบาะรถเข็นเล็กน้อย ซอยท่อนเนื้อเข้าสู่โพรงปากของเธออย่างรุนแรง เป็นการตอบสนองที่ดุดันต่อความสุขที่เธอหยิบยื่นให้
มินตรายังคงก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่ของเธออย่างดีเยี่ยม เธอเริ่มกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในการบำบัดทางกายภาพที่เร่าร้อนที่สุดในเวลาอันรวดเร็ว เสียงคราง เสียงดูด ดังสะท้อนก้องอยู่ในห้องน้ำ
ความสุขที่รุนแรงจนน่ากลัวเริ่มก่อตัวขึ้นในช่องท้องของภาสกร เขากำลังจะถึงขีดสุด
“อ่าส์…มินตรา... ไม่ไหวแล้ว... อ๊ากกกก”
เขาเรียกเธอเสียงสั่นเครือ มือของเขาเลื่อนจากใบหน้าของเธอขึ้นไปขยุ้มเส้นผมของเธอไว้แน่น ร่างกายส่วนล่างของเขาสั่นระริกด้วยแรงปรารถนาที่ไม่สามารถสะกดกลั้นได้อีกต่อไป
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมามองเขาแวบหนึ่ง เธอเห็นความทรมานที่ปริ่มล้นของเขา
จากนั้นจึงใช้ลิ้นตวัดดูดที่ส่วนปลายของท่อนเนื้ออย่างรวดเร็วและแรงที่สุดเป็นครั้งสุดท้าย เป็นการกระตุ้นที่รุนแรงจนภาสกรสั่นกระตุก!
“อ๊ากกกกกกกกกกก!” ภาสกรคำรามลั่น ก่อนจะปล่อยน้ำรักอุ่น ๆ พุ่งทะลักเข้าสู่โพรงปากของมินตราอย่างรุนแรง
ไม่นานเธอก็ค่อย ๆ ปล่อยท่อนเนื้อใหญ่ที่ยังแข็งตัว ออกจากปากอย่างช้า ๆ เธอหอบหายใจอย่างหนัก ความรู้สึกมึนงงจากความสุขที่เพิ่งเกิดขึ้นยังคงค้างอยู่ในร่างกาย เธอใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำรักที่เปื้อนอยู่รอบริมฝีปากออกอย่างลวก ๆ
ภาสกรพิงพนักรถเข็นหายใจแรง ดวงตาของเขายังคงปิดอยู่ชั่วขณะเพื่อซึมซับความรู้สึกนั้น
ไม่นานเมื่อเขาลืมตาขึ้น แววตาของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ความโศกเศร้าและความตายด้านหายไปหมดสิ้น แทนที่ด้วยความพึงพอใจและความชื่นชมอย่างแท้จริง
เขาเอื้อมมือข้างหนึ่งไปเช็ดคราบน้ำที่มุมปากของเธอเบา ๆ ด้วยความอ่อนโยนอย่างไม่คาดคิด
“เก่งจังครับ... คุณพยาบาล” เขาเอ่ยเสียงแหบพร่าและนุ่มนวล เป็นเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความรู้สึกอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“คุณทำให้ผมมีความสุข... ในรอบหลายเดือนนี้เลย”
มินตรามองใบหน้าของเขา ความเขินอายปะปนกับความรู้สึกภาคภูมิใจแปลก ๆ
ภาสกรจับมือของเธอไว้แน่น แล้วจูบที่ฝ่ามือเล็ก ๆ นั้นอย่างแผ่วเบา เป็นการให้รางวัลที่ไม่มีอะไรจะทดแทนได้
ภาสกรจับแขนของมินตราให้ยืนขึ้น
“ถอดชุดของเธอออกสิ” เขาเอ่ยคำสั่งเสียงทุ้มต่ำและจริงจัง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่ปิดบังอีกต่อไป
“ถอดทำไมคะ” มินตราถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ แม้จะพยายามทำเป็นไร้เดียงสา แต่เธอรู้ความหมายของการกระทำนี้ดี
“ให้ฉันแบ่งปันความสุขให้เธอบ้าง” เขาตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยเสน่ห์เพราะรู้ดีว่สเธอต้องการอะไร
ก่อนที่มินตราจะได้ตอบรับหรือปฏิเสธ ภาสกรก็คว้าเอวเล็กของเธอไว้แน่น แล้วออกแรงดึงเธอลงมาทันที!
หญิงสาวเซถลาลงมานั่งอยู่บนตักของเขา ช่องว่างระหว่างกันหายไปหมดสิ้น มินตรานั่งอยู่บนตักของภาสกรที่เปลือยเปล่าอยู่บนรถเข็น
เธอรู้สึกได้ถึงความตื่นตัวที่เพิ่งปลดปล่อยไป แต่ก็กลับมาตื่นตัวใหม่อีกครั้งที่สัมผัสกับเนื้อผ้าของชุดพยาบาลเธอ
“อุ๊ย!” มินตราอุทานด้วยความตกใจ มือของเธอรีบยันอกของเขาไว้เพื่อรักษาสมดุล
ภาสกรไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัวนาน เขาใช้มือข้างหนึ่งประคองใบหน้าอ่อนเยาว์ของเธอไว้ แล้วก้มลงไปจูบเธอทันที
จูบของเขาเต็มไปด้วยความต้องการที่เข้มข้น ไม่ใช่จูบที่อ่อนโยน แต่เป็นจูบที่แสดงความเป็นเจ้าของและตอบแทนความสุขที่เธอเพิ่งมอบให้ ลิ้นของเขาบุกรุกเข้าไปในโพรงปากของเธออย่างรวดเร็ว สำรวจความหวานและบริสุทธิ์ของเธออย่างไม่เกรงใจ
มินตราตาเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกในช่วงแรก แต่แล้วก็ค่อย ๆ คล้อยตาม เธอเริ่มจูบตอบเขาอย่างเงอะงะแต่ก๋สน้างความพึงพอใจให้เขาได้ไม่น้อย
จูบของภาสกรเต็มไปด้วยรสชาติของความเร่าร้อน เขากำลังใช้ลิ้นสำรวจความอ่อนหวานที่เขาเพิ่งทำลายความบริสุทธิ์ไป มินตราตอบรับจูบนั้นอย่างสับสนแต่ก็เริ่มเคลิบเคลิ้ม มือที่เคยยันอกเขากลับเปลี่ยนเป็นโอบรัดรอบต้นคอของเขาอย่างไม่รู้ตัว
ขณะที่ริมฝีปากยังคงแนบชิดกันอย่างดูดดื่ม มือหนาของภาสกรก็ไม่ได้ว่างเปล่า! เขาเริ่มปลดกระดุมชุดพยาบาลของเธอออกทีละเม็ดอย่างช้า ๆ
กระดุมสีขาวเม็ดแรก เม็ดที่สอง ปลดออกเผยให้เห็นเนินอกขาวเนียนที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าที่ดูสุภาพเรียบร้อย นิ้วที่แข็งแกร่งของเขาค่อย ๆ สัมผัสกับเนื้อผิวที่อ่อนนุ่มอย่างแผ่วเบาในจังหวะที่จูบยังคงดำเนินไปอย่างหนักหน่วง
มินตรารู้สึกเสียววาบไปทั่วร่าง เธอรู้ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้น จะเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเธอ แต่ความรู้สึกที่ได้รับจากการจูบและการสัมผัสที่ซ่อนเร้นนี้ ทำให้เธอไม่สามารถปฏิเสธหรือต่อต้านได้เลย
ชุดพยาบาลสีขาวที่เคยเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์ บัดนี้กำลังถูกฉีกออกจากกันด้วยไฟปรารถนาที่ลุกโชนอย่างช้า ๆ