2.อมของหลวง NC

1153 Words
ตอนที่ 2 เชอรี่ คุกเข่ากอดขาของจ่าสิงห์ไว้แน่น ใบหน้าแนบชิดติดอยู่กับบริเวณเป้ากางเกงที่ปูดนูน ความร้อนจากร่างกายของเธอส่งตรงไปสู่ความลับที่แข็งขืนภายใต้ผ้าเครื่องแบบ จ่าสิงห์เองก็รู้สึกเหมือนถูกไฟช็อต ความเย็นชาที่เคยมีมลายหายไปสิ้นเชิง แทนที่ด้วยความทรมานทางร่างกายที่ไม่อาจแสดงออกมาได้ “จ่า! อย่าจับเชอรี่เลยนะคะ! ขอร้องล่ะค่ะ!” เชอรี่อ้อนวอนด้วยเสียงที่สั่นเครือ เธอกอดขาเขาไว้มั่นคง พร้อมกับส่ายหน้าเบา ๆ ไปมาบนความแข็งขืนนั้นอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่การกระทำนั้นกลับยิ่งกระตุ้นความรู้สึกของตำรวจหนุ่มให้พุ่งสูงขึ้น จ่าสิงห์พยายามที่จะแกะมือเธอออก แต่ร่างของเชอรี่กอดรัดกับขาเขาอย่างเหนียวแน่น เขาตัวงอพยายามหลบหลีกจากการสัมผัสที่จู่โจม เพื่อรักษาสมดุลและป้องกันไม่ให้ท่อนเนื้อของเขายื่นเข้าหาเธอมากเกินไป “ไม่... ไม่ได้ครับคุณเชอรี่ ปล่อยผม! ลุกขึ้น!” เสียงของจ่าสิงห์แหบพร่าและเครียดจัด แต่แรงของเขากลับไม่เด็ดขาดพอที่จะผลักร่างบางนี้ออกไปได้ “เท่าไหร่คะ! จ่าอยากได้เท่าไหร่ หนึ่งแสน หรือสองแสนคะ! เชอรี่ให้ได้หมด! แลกกับการไม่จับเชอร์รี่” เธอพูดรัวเร็ว รีบยื่นข้อเสนอทางการเงิน เธอรู้ดีว่าเงินคือสิ่งเดียวที่ตำรวจควรจะรับรู้ “ผมไม่รับสินบนครับ!” จ่าสิงห์กัดฟันพูด เหงื่อเริ่มซึมที่หน้าผากของเขา เขาทั้งร้อนรนและทรมานจากความใกล้ชิดที่ไม่อาจปฏิเสธได้ เชอรี่รับรู้ได้ถึงความเด็ดขาดของเขา เธอรู้สึกหมดหวัง ร่างบางปล่อยมือที่กอดขาเขาออกช้า ๆ แล้วทิ้งตัวลงนั่งพับเพียบอยู่กับพื้นถนนอย่างยอมแพ้ ชุดราตรีที่เปื้อนฝุ่นดินยิ่งตอกย้ำถึงความอับอายที่เธอได้รับ จ่าสิงห์รีบถอยห่างออกมาทันที เขาเดินไปพิงกับรถสปอร์ตของเธอ งอตัวเล็กน้อย หายใจเข้าออกแรง ๆ เพื่อพยายามควบคุมความตื่นเต้นที่เกิดขึ้น เขาพยายามปรับเสื้อเครื่องแบบให้เรียบ... แต่เนื้อผ้าบริเวณเป้ากางเกงที่ตึงแน่นก็ไม่ได้ลดลงเลย เชอรี่เงยหน้าขึ้นมอง เธอเห็นจ่าสิงห์ที่ยืนพิงรถ ใบหน้าคมเข้มเต็มไปด้วยเหงื่อและอาการหายใจหอบ ร่างกายของเขาเกร็งอย่างเห็นได้ชัด 'ทำไมเขาถึงดูทรมานขนาดนั้น หรือว่า... เงินจะน้อยไป' ความคิดเดิมผุดขึ้นมา เธอต้องพยายามอีกครั้ง เชอรี่ตัดสินใจลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เธอเดินเข้าไปหาจ่าสิงห์อีกครั้งอย่างไม่ลดละ แต่คราวนี้เธอไม่ได้เพียงแค่ขอร้อง... เธอพุ่งเข้าไปกอดขาเขาอีกครั้ง! คุกเข่าลงที่ตำแหน่งเดิมอย่างจงใจ! “จ่าขา! เพิ่มอีกสองเท่า! นะคะ” เธอเสนอเงินก้อนสุดท้ายที่เธอสามารถหาได้ทันที “ไม่!” จ่าสิงห์ตอบปฏิเสธเสียงดัง แต่ตอนนี้เสียงของเขาแหบกว่าครั้งแรกมากนัก และในขณะที่ใบหน้าของหญิงสาวถูกแนบชิดอยู่กับต้นขาของเขา เธอรู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าวและความแข็งแกร่งของท่อนเนื้อที่ปูดโปนออกมา มันใหญ่โตและตึงแน่นจนชนเข้ากับแก้มของเธออย่างจัง! เธอเหลือบมองไปยังเป้ากางเกงของเขา เชอร์รี่สังเกตเห็นอย่างชัดเจน รูปทรงที่แข็งขืนและใหญ่โตที่กำลังดันเนื้อผ้าเครื่องแบบออกมา เชอรี่เพ่งมองผ่านเนื้อผ้าสีเข้มอีกครั้งชัด ๆ จนเธอเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง ลำเนื้อใหญ่ใต้กางเกงกำลังแข็งตั้งเป็นลำ มันใหญ่มาก ใหญ่กว่าที่เธอเคยสัมผัสมา ความรู้สึกตกใจถูกแทนที่ด้วยความเร่าร้อนและความต้องการที่จะควบคุมสถานการณ์ เธอใช้มือเล็ก ๆ ที่สั่นเทา... ลูบลงไปบนความแข็งขืนนั้นเบา ๆ “โอ้โห...” เชอรี่อ้าปากค้าง เธอไม่ได้อุทานเพราะความกลัว แต่เป็นเพราะความประหลาดใจในขนาดที่สัมผัสได้ มือของเธอกอบกุมจับท่อนเนื้อนั้นไว้... ความร้อนที่ส่งผ่านเนื้อผ้ามาทำเอาปลายนิ้วของเธอสั่นระริก จ่าสิงห์กัดฟันแน่นจนเห็นสันกราม “ไม่นะ! คุณเชอรี่! ปล่อย! อย่าจับ!” เขาออกคำสั่งเสียงเข้ม พยายามจะดึงตัวออกห่าง แต่แรงปรารถนาที่ถูกปลุกขึ้นมากะทันหันกลับทำให้ขาของเขายึดติดอยู่กับที่ เชอรี่ไม่ฟังคำสั่งของเขาอีกต่อไป หนทางรอดจากการถูกจับไม่ได้มาในรูปแบบของเงิน... แต่มันมาในรูปแบบของความต้องการทางร่างกายของตำรวจหนุ่มคนนี้! ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความเจ้าเล่ห์และเด็ดขาด หญิงสาวรู้วิธีที่จะเอาชนะเกมนี้ได้แล้ว “จ่าคะ... เชอรี่ว่า... เชอรี่ช่วยจ่าให้ผ่อนคลายดีกว่านะคะ... ให้รางวัลความซื่อสัตย์ของจ่า... ด้วยวิธีของเชอรี่เอง...” เชอร์รี่กระซิบตรงกลางเป้าด้วยเสียงที่แหบพร่าและเย้ายวนที่สุด มือของเธอเริ่มลูบไล้ท่อนเนื้อใต้เครื่องแบบอย่างช้า ๆ... เป็นสัญญาณที่ไม่อาจปฏิเสธได้ถึงการแลกเปลี่ยนที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เย้ายวนและมีชัยเหนือกว่า พร้อมทั้งกระชับมือที่กำลังลูบท่อนเนื้อของเขาให้หนักยิ่งขึ้น จ่าสิงห์พยายามดิ้นรนครั้งสุดท้าย ใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความอับอายและตื่นเต้น “ไม่... ไม่ได้! คุณเชอรี่ แบบนี้มันผิด” เขาพยายามปฎิเสธ แต่เสียงของเขาขาดห้วงและสั่นเครือจนแทบไม่มีอำนาจ แต่เชอรี่ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น! ความเมาและความใหญ่โตที่ชวนให้น่าลิ้มลองตรงหน้าได้เข้าครอบงำเธออย่างสมบูรณ์ เธอรู้ดีว่าโอกาสเดียวที่จะรอดพ้นจากการโดนจับในข้อหาเมาแล้วขับ คือวิธีนี้เท่านั้น สองมือเล็ก ๆ รีบเลื่อนลงไปที่หัวเข็มขัดอย่างเร่งรีบ เธอปลดล็อกเข็มขัดหนังอย่างรวดเร็ว แล้วรูดซิปกางเกงเครื่องแบบลงอย่างไม่รอช้า! ทันทีที่เครื่องแบบถูกเปิดออก ท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์ที่แข็งขืนจนเส้นเลือดปูด ปลายหัวหยักสีอมชมพูชวนให้ชิมลอง ก็ดีดผึงออกมาสู่แสงไฟข้างถนนทันที ขนาดของมันใหญ่โตกว่าที่เชอร์รี่จินตนาการไว้มากนัก เชอรี่จ้องมองความแข็งแกร่งที่พุ่งชนใบหน้าเธอเพียงครู่เดียว ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างไม่เกรงกลัว “ขออมของหลวงสักหน่อยเถอะค่ะ” เธอพูดอย่างคลั่งในความปราถนาที่จะลิ้มลองของใหญ่ตรงหน้า “อ๊ากกกกกกกก! ซี๊ดดด คะ คุณณ” จ่าสิงห์คำรามออกมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ ความสุขที่มาพร้อมกับการทรยศต่อหน้าที่ ได้เข้าโจมตีเขาอย่างรุนแรงจนเสียการควบคุม….
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD