อัคคีประชุมจนถึงช่วงเย็นใจก็คอยแต่พะวงนึกถึงอีกคนที่อยู่ภายในห้อง ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยัง จริงๆไม่อยากปล่อยให้อยู่คนเดียวสงสารกลัวคิดมากจนล้มป่วยไปอีก
"กลับเลยไหมครับ"หลังจากจบการประชุม ชาญรู้ใจผู้เป็นนายเสมอรีบเอ่ยถามและไม่ผิดคาดด้วย อัคคีพยักหน้าอย่างให้เป็นคำตอบ ตัวนั่งอยู่ภายในรถแต่ใจอยู่ที่ไอรักไปเรียบร้อย
เพียงไม่นานรถคันหรูที่อัคคีนั่งไปทำงานก็ขับมาจอดภายในคฤหาสน์แสนแพง ร่างบางที่ซูบลงยืนยิ้มรอรับอัคคีอย่างใจจดจ่อ ดวงตากลมโตยังบวมช้ำ ขนตาที่รายล้อมยังฉ่ำไปด้วยน้ำตา จมูกรั้นยังขึ้นสีแสดงว่าร้องไห้ตั้งแต่เขาไปไม่งั้นตาคงจะไม่ช้ำจนน่ากลัวขนาดนี้
"เวลาที่คุณเพลิงกลับมาจากทำงาน หนูรักขอเข้าไปกอดเข้าไปหอมแก้มได้รึเปล่าค่ะ"ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ไอรักถึงกล้าขอต่อหน้าคนเยอะๆ เธอยื่นมือไปรับเสื้อสูทพร้อมกับกระเป๋าอย่างรู้งาน ป้าสาถึงกับก้มหน้าเมื่อเห็นผู้เป็นนายไม่มีคำตอบให้ นั่นแสดงว่าเป
