Dudaklarımdaki dudaklar daha sıcaklığını hissedemeden aniden geri çekilmiş ve soğuk havanın onları yalamasına izin vermişti. Sarhan ise bedenimi yavaşça yere bırakarak sırtını döndü ve yürümeye başladı. Arkasından bir kaç saniye baktım gözlerimi kırpıştırarak. Şaşkınlıktan sıyrıldığımda sinir olanca gücü ile bedenime vurmuştu kamçılarını. Hırsla arkasından giderek kolunu kavradım. Durdu. Yavaş hareketlerle önce kolundaki elime sonra da sinirden kızarmış yüzüme baktı. Sakindi. Sinir bozacak kadar sakin. Dişlerimi sıktım öfkeyle.
"Beni öptün" o anı hatırladıkça bedenimden akıp giden yoğun elektriği yok saymaya çalıştım.
Sakin sesle "Seni öpmedim ufaklık" dedi. "Dudaklarımı dudaklarına dokundurdum sakinleşmen için." açıklaması sinir ile gülmeme sebep olmuştu. Fakat kendimi toparlayarak ci
