สิ่งแรกที่รู้สึกหลังจากตื่นขึ้นมาก็คืออาการปวดเมื่อยและอาการหนักอึ้งในศีรษะราวกับมีใครเอาหินมาผูกถ่วงไว้ และไม่ใช่แค่นั้นพิกุลยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะเป็นไข้อีกต่างหาก
ส่วนสาเหตุก็คงเป็นจากอะไรไปไม่ได้นอกจากบทรักแสนร้อนแรงที่กว่าจะจบก็ตอนเกือบรุ่งสาง
มือเล็กควานหาโทรศัพท์เพื่อโทรไปลางาน แม้จะรู้สึกผิดมากก็ตามเพราะวันนี้รุ่นพี่อย่างกวีก็ขอลาไปก่อนแล้วเหมือนกัน ทำให้ถ้าเธอลางานอีกคนในครัวก็จะยุ่งมาก แต่จะให้พยุงร่างกายไปทำงานก็คงไม่ไหวเพราะตอนนี้แค่ให้ยกหัวขึ้นจากหมอนพิกุลยังทำไม่ได้เลย
พิกุลถือสายอยู่ไม่นานปลายสายก็รับ เธอบอกความต้องการและเหตุผลของตัวเองไปอย่างรู้สึกผิด แต่ถึงอย่างนั้นน้ำเสียงแหบพร่าที่เปล่งออกมาก็ทำให้คุณภัทรเข้าใจได้ไม่ยาก
ร่างบางถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง และเพราะร่างกายที่เหนื่อยล้ามาตลอดทั้งคืนทำให้ไม่นานร่างเล็กก็เข้าสู่ห้วงนิทราไปในที่
