และไม่ทันที่พิกุลจะได้ต่อปากต่อคำไปมากกว่านี้ทั้ง ร่างก็ถูกผลักลงเตียงแคบอย่างไม่เบาแรง พร้อมกับร่างหนาที่ตามมาคร่อมทับด้านบน และท่าทางของเราตอนนี้ก็ใกล้ชิดกันมาก มากเสียจนเธอรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่กำลังเศร้ารถอยู่แถวซอกคอ
“คะ...คุณจะทำอะไร”
เห็นท่าทางตื่นตระหนกของคนใต้ร่างก็ทำคนเอาแต่ใจยกยิ้ม
อัศวินไม่ตอบมือหนาช้อนศีรษะกลมเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายหนีสัมผัส ก่อนจะกดจูบต้นคอขาวย้ำ ๆ อยู่อย่างนั้นจนเกิดรอยสีกุหลาบ
“อะ”
พิกุลยกมือปิดปากไว้แน่นเมื่อเผลอหลุดเสียงน่าอาย ทั้งที่เมื่อกี้เรายังทะเลาะกันจะเป็นจะตาย แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงได้ลงเอยแบบนี้กัน
เธอผลักแผ่นอกหนาออกสุดกำลัง แต่แรงของเธอไม่ได้ทำให้อัศวินสะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย ไม่พอแค่นั้นมือใหญ่ที่ว่างยังสอดเข้ามาในเสื้อยืดพอดีตัว
“อย่านะ” พิกุลห้ามเสียงสั่นแต่อีกคนหาได้สนใจ มือร้อนลูบไล้ไปตามผิวกายเปลือยเปล่าจนเธอรู้สึกวูบวาบขึ้นมาอย่างห้าม
