เพราะฉันคือหญิงอมตะ! 7
1042 Words
@Nania Coffee Shop
“เป็นอะไรเจ๊ เห็นเหม่อลอยมาตั้งนานละ”
“ฉันเหมือนอั้ม พัชราไหม”
“ถามอะไรของเจ๊!!”
“ชมฉันหน่อยก็ไม่ได้ ยัยกุ๊กนี่” กุ๊กเป็นพนักงานที่ร้านกาแฟฉันเอง ไม่ใช่เพื่อนหรอก แต่สนิทกัน เพราะกุ๊กเป็นลูกน้องที่ฉันไว้ใจมากที่สุด
“ไปดูตัวเป็นยังไงบ้างเจ๊ หล่อป่ะ” กุ๊กยังคงให้ความสนใจกับเรื่องการดูตัวของฉัน
“ก็...หล่อแบบว่างเปล่า”
“เจ๊หมายความว่าไง”
“ก็ไอ้ผู้ชายนั้น มันไม่ยอมโผล่หัวมานะสิ! พูดแล้วเจ็บใจ”
“จริง!”
“แต่วันนี่ มันนัดฉันใหม่ ฉันจะต้องไปเจอหน้ามันให้ได้เลย อยากจะรู้นักว่ากล้าเบี้ยวนัดคนสวยอย่างฉันได้ไง”
“หื้อเจ๊! ว่าแต่...สังเกตมาสักพักละ รอยแดงตรงคอนี่อะไรอ่ะ” กุ๊กเปิดคอเสื้อของฉันทันที มันต้องเป็นรอยจารึกที่ ไอ้เเด็กผีนั้น ฝากให้ฉันแน่ๆ
“มันเห็นชัดขนาดนั้นเลยหรอ~” ฉันแกล้งกระซิบใส่กูของกุ๊ก เพราะกลัวว่าคนอื่นจะรู้เรื่องนี่
“ชัดมากอ่ะเจ๊ มันเหมือนรอย...” ในขณะที่ยัยกุ๊กกำลังพิจารณา มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะปกปิดกันอยู่แหละ ฉันไว้ใจนางที่สุดละ เลยพูดออกไปตรงๆ เลย
“พอดีโดนไอ้เด็กผี มันล่วงเกิน” ฉันกระซิบใส่หูกุ๊กทันที จนยัยนั้นถึงตกใจ
“ไอ้เต้ ที่เจ๊ชอบเล่าให้ฟังบ่อยๆ นะหรอ”
“ใช่! แล้วไปทำอีท่าไหน ไปตกเป็นผัวเป็นเมียกันได้ละเนี่ย”
“น่าจะหลายท่าอยู่นะ แต่จำไม่ได้”
“ไม่ใช่เจ๊! กุ๊กหมายถึง ไปทะลุกำแพงกันได้ยังไง”
“เมา (-_-)”
“ความรู้สึกละเจ๊ เขาบอกว่าถ้าหญิงแก่ได้กินเด็ก ชีวิตนางจะเป็นอมตะ” กุ๊กทำหน้าตาตื่น มันก็แค่คำกล่าวที่เขาพูดกันปากต่อปาก และมันก็เป็นสุภาษิต ที่คิดกันขึ้นมาเองทั้งนั้นแหละ
“ความรู้สึกหรอ...เหมือนตัวเองกำลัง กำลังเป็นดอกไม้ที่เบ่งบาน แล้วมีแมลงมารุมกัดกินเกสร ตอนแมลงกำลังกัดนะ มันก็จี๊ดๆ อ่ะ”
“อึ้ยเจ๊! ฟินอ่ะ ต่อๆ” มันฟินตรงไหนของหล่อนย่ะ! ฉันก็บอกไปตามอาการและความรู้สึกนะ
“หลังจากนั้น ก็เหมือน...โดนเด็ดเกสร มันรู้สึกเจ็บ แต่ก็...รู้สึกดี”
“อ๊ายย!!! เขินอ่ะ” (-_-) ฉันเล่าให้ยัยกุ๊กเห็นภาพขนาดนั้นเลยหรอ หรือยัยกุ๊กมโนเอง
“มันเหมือนตัวเอง กำลังล่องลอยอยู่บนอากาศ มีความพริ้ว มีเสียงเรียกร้อง มีเสียงโหยหา มีการสัมผัส ฉันเหมือนกำลังแตะอยู่กับพื้นผิวอันเรียบเนียน อ่อ...แต่มันไม่ใช่ มันคือเห็นโคน”
“โอ้ย! เห็นภาพ นี่อยากสัมผัสเห็ดโคนเลย” ยัยกุ๊กดูจะอาการหนัก หล่อนนั่งทำตาปริ่มๆ พร้อมที่จะฟังฉันเล่าต่ออย่างต่อเนื่อง
“พอแหละย่ะ! มโนต่อเองเถอะ”
“ฮู้ย! ใจดำอ่ะ อยากเห็นหน้าผู้ชายที่ชื่อเต้เลย”
แอ็ด~
เสียงประตูร้านถูกเปิดออก พวกเธอก็เลยหยุดการสนทนา ก่อนจะมองไปยังที่หน้าประตู
“เจ๊! นานๆ จะมีเทพบุตรเข้ามาในร้าน” กุ๊กตื่นเต้นมาก ตีแขนของนาเนียทันที ส่วนเธอก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน ที่ได้เห็นบุรุษรูปงามตรงหน้า เขาผิวขาวเหมือนดังหยวกกล้วย ใบหน้าหล่อคมคายมีเสน่ห์ ทุกส่วนดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลไปหมด ทั้งหน้าตา ผิวพรรณ หรือแม้แต่รูปร่างของเขา ยิ่งเวลาเขากระตุกยิ้มมุมปาก มันก็ทำให้เธอจิตใจไม่อยู่สุข ใครกัน เขาคือใครกัน ทำไมใช่ความหล่อได้สิ้นเปลืองขนาดนี้ !
“ไอ้พี่ต้น! ผมจะกลับบ้าน” ถนนลูกรัง (o_O?) ฉันเพิ่งจะได้เจอถนนคอนกรีตเกรดดี มีความหล่อระดับ Full HD แบบไม่ต้องกดข้าม Skip แต่มาเจอไอ้เด็กผีเท่านั้นละ เหมือนรัฐบาลมีงบมาให้ฉันเจอถนนคอนกรีตแค่ชั่วพริบตา ทำไมถนนคอนกรีตมันถึงได้สั่นขนาดนี้
“เจ๊! คนนั้นอีกกก หน้าตาทะเล้นน่ารักมาก” ยัยกุ๊กนี่ก็ตื่นเต้นกับผู้ชายทุกคนเหลือเกิน มีความกระหายแบบชัดเจน
“ไอ้เด็กผีไง” ฉันตอบกลับยัยกุ๊กไป
“ห๊ะ! ชาติที่แล้วกอบกู้แผ่นดินมาหรือไง ชาตินี่ถึงได้เป็นสตรียืนเคียงบ่าเคียงไหล่ ผู้ชายหน้าตาดีแบบนี่” มันเว่อเกินไปละ
“ชาตินี่ยังได้รบข้าศึกด้วยกันอีก สตรีของชาติจริงๆ”
“ผมพาน้องชายมาหาคุณนาเนีย” บุรุษที่หน้าตาดีคนนี่เอ่ยขึ้น น่าจะชื่อต้นละ
“ฉันนี่แหละค่ะ นาเนีย” ยกมือทาบพระอกทันควัน ชายหนุ่มผู้นี่ ดิฉันถูกตาต้องใจยิ่งนัก อยากได้มาหมายปอง~
“อ้าว สวัสดีครับ ผมต้น พี่ชายไอ้เต้มัน” ต๊ายย! พี่ชาย! มีพี่ชายที่หน้าตาหล่อไร้กิเกสแบบนี่ก็ไม่บอก จะได้ไม่กัดมันตั้งแต่แรก
“ถ้าคุณคือคุณนาเนีย นั้นคุณก็คือผู้หญิงที่จะมาเป็นว่าที่เมียมัน”
“อ่อ...ดีเลยค่ะ เรารู้จักกันมาก่อนหน้านั้นแล้ว แต่...อะไรนะคะ!” ไม่ได้หูฝาดใช่ไหม
“ห๊ะ! พี่ต้น! ผมหนียัยเจ๊นี่มาทั้งชีวิต นี่หรอผู้หญิงที่พ่อหาให้” เขาโว้ยวายทันที ที่ได้ยินแบบนั้น ก็ใครจะไปคิดว่าโลกมันจะกลม และหมุนเร็ว ถึงขนาดโคจรให้คนสองคน วนกลับมาเจอกันใหม่ แค่เวลาไม่มีชั่วโมงเท่านั้น หลักฐานต่างๆ ก็ยังแฝงอยู่ตามร่างกายของทั้งสองคนอย่างชัดเจน
ฮ่าๆ ชาติที่แล้วฉันต้องรบข้าศึกแพ้แน่ๆ ชาตินี่ถึงได้ไอ้เด็กผีมาเป็นสามี อยากจะคลานขึ้นไปอยู่บนคานอีกสักครั้ง ก็การลงมาครั้งนี่ มันไม่ได้เป็นอย่างที่หวังเลยนะสิ
“ดีแล้วครับที่เป็นคุณ เพราะคุณอายุมากกว่ามันตั้งหลายปี น่าจะคุมไอ้น้องตัวแสบของผมอยู่”
“ยกเลิกการดูตัวค่ะ!” ฉันตอบกลับเสียงหนักแน่น จนฝ่ายตรงข้ามตกใจ
“ยกเลิกการดูตัวครับ!” ส่วนไอ้เด็กผี ดันอุทานขึ้นมาพร้อมฉันอีก
ชิบหายทั้งชีวิตแน่มึง! (วลีอีเต้ ยินดีต้อนรับสู่ความชิบหาย!)
- Writer
