เพราะฉันคือหญิงอมตะ! 27

1415 Words

09.00 น. เราสองคนเดินออกมาจากห้องอย่างปกติ เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเราทั้งสองคน ฉันก็แกล้งเดินนำไอ้เด็กผีลงมา เหมือนกับว่า เมื่อคืนได้ทำการดูแลคนป่วยอย่างดี ฉันก็แค่เป็นพยาบาลส่วนตัวเองนะเนี่ย พอเดินหลงมาก็พบเหล่าจุทาเทพ นั่งพร้อมใจกันอยู่ด้านล่าง ถ้าเมื่อคืนได้สัมผัสสดใสจากใครสักคนใน 4 คนนี่...คงได้ขึ้นสรวงสวรรค์แน่ๆ ฮ่าๆ >[]< เอ๊ะ! เดี๋ยวนะ! ไม่ได้มี 4 คน “หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า” หันมาหาไอ้เด็กผี “หก” อ๊าย!! ทำไมนับผู้ชายได้หกคน ฉันเห็นอะไรเกินมา!! หลอนนะเนี่ย “เจ๊!!” “(O_O) ไอ้มีน!!” ไอ้หัวที่หกที่เกินมา มันแกสินะ! มันมานั่งอะไรอยู่ตรงนี่!! “หน้าตาสดใสเชียวนะ” “มาทำอะไรที่นี่” ฉันถามมันกลับ เพราะมันมานั่งรวมวงกับเหล่าจุทาเทพได้ยังไง แกไม่ได้มีความกลมกลืนอะไรกับเขาเลย เหมือนกาในฝูงหงส์มาก ไอ้เปรต! “มาคุยเรื่องแต่งงาน” “แต่งงานใคร” ฉันถามน้องชายตัวเองกลับด้วยความสง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD