“ฮ่าๆ ฉันรอด ตาแกละ” ก็ตอนแรกมันชวนฉันเข้ามาในห้องนอนมัน ฉันก็ยอมพลีกายเข้ามาแต่โดยดี แต่กลับกลายเป็นว่าฉันมาเห็นเกมส์ไม้จังก้า เกมส์บล็อคไม้ตึกถล่ม หรือคอนโดไม้นั้นแหละ โดยที่ผู้เล่นจะต้องดึงไม้ออกทีละชิ้น ละชิ้น แต่จะมาดึงเล่นๆ มันก็ไม่สนุก ฉันรู้ว่าไอ้เด็กผีนี่มันพยายามยั่วฉัน ฉันเลยต้องยั่วมันกลับด้วย ใครดึงบล็อคไม้ถล่ม คนนั้นต้องถอดเสื้อผ้า ฉันตั้งกติกาเอง ฉันมีความหื่นในตัวสูง
โครม!
“ฮ่าๆ มือช่างไม่นิ่งเลยเด็กน้อย” ในช่วงจังหวะที่ไอ้เด็กผีมันกำลังจะดึง บล็อคไม้มันก็โค่น มีความสะใจแบบสูงปรี๊ด!
“เอาส่วนไหนออกก่อนดีจ๊ะ”
“เสื้อ!” ถึงมันจะทำสีหน้าเซ็งที่มันแพ้ แต่ฉันก็ยังมีหน้าที่ ในการถอดเสื้อผ้าให้มันอยู่ดี ก็แขนมันหัก
ปลิ้ว~ ชิ้นที่ 1 สำเร็จ >O<
“ผมยังไม่แพ้! ผมยังเหลือถุงเท้าตั้งชิ้นนึ่ง” ผมมองไปยังเท้าตัวเอง เฮ้ย เหมือนสวรรค์เข้าข้าง ผมยังเหลือของติดกายอีกตั้งชิ้นนึ่ง
