CHAPTER 14
“HINDI MO KO MAPIPILIT D’YAN!” napapikit na lamang ako, bakit ba ang hirap pakiusapan ng isang ito. Kahit kapatid ko ‘to ay nahihirapan pa rin ako. “Gusto ko pumasok! Alam mo naman na hindi ako pwedeng hindi pumasok!” sunod niya pang sabi, “Scholar lang ako, Kyo!” umiiyak siya habang sinasabi niya iyon sa akin.
Nagkatinginan kami ng doctor, ilang sandali pa ng tumungo ito at umalis mula sa kwarto. Para sinabi na sa akin na bibigyan niya muna kami ng oras magkapatid para mag-usap.
“Kiarra, kailangan mo ‘to, ano ba!” napipikon ako sa kanya ngayon, ngunit sa tuwing iniisip ko ang dahilan kung bakit gusto niya mag-aral ay nanghihina ako. Pinagmalaki niya noon sa akin na nakapasok siya sa university na iyon. Makukuha niya na ang kaniyang dream course, ngunit ganito n
