บทที่ 17
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราสองคนก็กลับเขามาสู่โหมดเดิม เพิ่มเติมคือ พี่เขาเปลี่ยนตารางงานวันเข้ามา ไม่รู้ว่าเขามีอะไรจำเป็นถึงต้องทำงานหนักจนไม่มีเวลาพักผ่อนแบบนี้ ฉันก็ได้แต่สงสัย หอบเอกสารตามหลังเขาไปทุกที่ โดยไม่บ่นสักคำ
ยอมรับว่าพี่ทัพทำงานเก่งมาก ความผิดพลาดไม่มีให้เห็นเลย มีแต่ฉันนี้แหละที่ทำตัวซุ่มซ่าม ก็ได้เขาคอยช่วยเอาไว้ตลอด วันที่สามของการทำงานอยู่ที่พัทยา ซึ่งวันนี้ก็เป็นวันศุกร์พอดี ตารางงานวันนี้ที่จริงต้องมีคุยงานจนถึงสองทุ่ม แต่วันนี้ตารางงานเปลี่ยนไปแล้ว เราทำงานเสร็จตั้งแต่ก่อนเที่ยงวัน
“เก็บของ อีกสามสิบนาที ลงมารอที่ด้านล่าง” เขาสั่งแค่นั้นก็เปิดประตูห้องพักเข้าไป ฉันจะทำอะไรได้นอกจากเข้ามาเก็บของให้เร็วที่สุด ใช้เวลาเพียง ยี่สิบนาที ฉันก็มาปรากฏตัวที่ด้านล่างพี่ทัพเดินลงมาด้านล่างเขาทำหน้าที่เช็กเอาท์ออกทันที ก่อนเดินนำฉันออกมาหน้าโรงแรมเพื่อขึ้นรถกลับกรุงเท
