บทที่ 11
ฉันที่หัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้กอดเขาเอาไว้แน่นสูดดมกลิ่นกายหอมๆ ของเขา ความเจ็บที่ได้รับมันมลายหายไปสิ้น คัพเค้กฟิน!! อาจดูเหมือนคนหื่นกามสักหน่อย แต่ใครสนได้กอดคนที่ตัวเองชอบ ใครอยากปล่อยกัน
“จะยืนกอดอีกนานไหม” เสียงของเขาทำให้สติของฉันกลับมา
“ขะ ขอโทษค่ะ” ฉันหัวเราะแก้เขิน ผู้ชายเมื่อครู่หายไปไหนแล้วไม่อาจรู้ แล้วสิ่งที่เหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้น เขาอุ้มฉันขึ้นในท่าเจ้าสาว ฉันไม่รอช้าสวมวงแขนกอดรอบลำคอของเขาเอาไว้แน่นเพราะกลัวตก
พี่ทัพไม่ได้พาฉันกลับห้อง แต่กลับอุ้มฉันเดินเข้ามาในห้องรับรองแขกของรีสอร์ตพนักงานต้อนรับได้เข้ามาสอบถาม แล้วบังเอิญน้องสาวของเจ้าของรีสอร์ตเป็นหมอ จึงช่วยจัดการแผลให้ สรุปคือต้องเย็บ เพราะแผลลึก แถมมีเศษไม้อยู่ด้านใน เย็บไปห้าเข็ม ลมแทบจับ แต่ก็อุ่นใจไม่น้อย ที่สามีในอนาคตอยู่เป็นเพื่อน
“อย่าให้แผลโดนน้ำนะคะ นี่ยาเอาไว้กินตามที่เขียนไว้เลยค
