เกิดใหม่เเปปเดียวผมอยู่ที่ไหน!!!

ต้องเอาขนมไปให้คุณยาย

.เเกร็ก !

"เอ๋เเล้วจะเดินไปทางไหนอะตามทางเดินนี้เลยหรอ"

หลังจากเปิดประตูออกมาจากบ้านก็มีเรื่องที่ทำให้ร่างบางต้องคิดหนักทันที เพราะเขานั้นไม่ได้รู้ว่าบ้านคุณยายอยู่ทางไหนเปิดประตูออกมาก็เจอกับทางเดินดิน เเละต้นไม้ใหญ่รอบด้าน อย่างกับหนังเเฟนตาซีบรรยากาศร่มรื่นเเละเย็นสบายมากด้วย

"นี่โปรเเกรมเราต้องเดินทางไหน"

"ฮัลโหล"

"เห้ย...อะไรฟวะเงียบเฉย งั้นเดินไปตามทางนี้เเล้วกัน คุณยายสไนว์กำลังเดินไปหา..พร้อมขนมคุกกี้ผลไม้หวานช่ำชื่นใจ"

"ล้า...ลั้ล..ล้าา" ฝีเท้าของร่างบางกึ่งเดินกึ่งกระโดดหย่องๆพร้อมกับร้องเพลงลั้ลล้าให้เข้ากับบรรยากาศรอบด้าน ตายเเละมาเกิดใหม่ในที่เเบบนี้พร้อมมีภารกิจสนุกให้ทำก็ไม่เเย่เเหะ

ระหว่างการเดินทางสายตากลมโตก็สอดส่องสิ่งรอบด้านไปด้วยอย่างสำรวจ โลกที่เขาเข้ามาเหมื่อนโลกเเฟนตาซีตามรูปภาพจริงๆด้วย มีผีเสื้อดอกไม้เเปลกๆกับบรรยากาศที่ไม่เคยได้สัมผัส

ซิกๆ !!

"หื้อ" เสียงพุ่มไม้ขนาดใหญ่ ระหว่างทางเกิดสั่นเเละดังขึ้นฝีเท้าที่กำลังเดินต่อของสโนว์หยุดลงทันทีเเละหันไปมองที่พุ่มไม้ อย่างนึกสงสัย

"อะไรหนะ..."

ซึก.!! ฉึก!! พรึบ!! เสียงพุ่มไม้ดังยิ่งขึ้นเเรงสั่นสะเทือนกฺยิ่งน่ากลัวจนพุ่มไม้นั้นสั้นไปทั้งต้น ในหัวสมองของสโนว์เริ่มประมวณผลออกมา

'พุ่มไม้สั่น.....ตั้งเเต่เราเข้ามาในโลกนี้มันคล้ายๆกับเรื่องของหนูน้อยหมวกเเดงมากๆ นอกจากนี้ตัวละครหลักที่มีอีกตัวที่เขาจำได้ดีเลย นั้นก็คือหมาป่า เขาควรคิดได้ตั้งเเต่เเรกสิเเต่นี่เดินมาก็ไกลเเล้วจะวิ่งหนีไปทางไหนรอด!!!'

"กูไม่อยู่เเล้ววิ่งสิรออะไร!!!!!"

พรึบ!!!

เเต่ไม่ทันได้วิ่งสิ่งที่อยู่ในพุ่มไม้ก็กระโจนออกมา ทำให้สโนว์ตกใจเเละล้มพับไปกับพื้นดิน

"อ้ะ.....กระต่าย...โห้วตกใจหมด"

สโนว์โล่งใจไปเปราะนึงเเละลุกขึ้นเดินทางต่อดีนะที่ตอนล้มเขาประครองตะกร้าผลไม้กับคุกกี้เอาไว้ไม่งั้นคงหกหมดเเน่ๆ

"ฝากไว้ก่อนไอ้กระต่ายขาวทำฉันตกใจชิ"

ซิกๆ พรึบ!!

เดินไปไม่กี่ก้าวเสียงพุ่มไม้ข้างทางก็ดังขึ้นมาอีกครั้งสโนว์เบะปากหนึ่งทีไม่ได้กลัวเหมื่อนตอนเเรกก็คงจะเป็นกระต่ายบ้าๆที่จะโผล่ออกมา

"นี่อย่ามาเเกล้งกันนะไอ้กระต่าย....ออกมาเลยอย่ามาทำให้กลัวไปหน่อยเลยฉันไม่กลัวหรอกหึ"

พรึบ!!

"หึ่ม!!!!"

"......"

"....ขู่!!!!"

"......" เมื่อสิ่งที่กระโจนออกมาจากพุ่มไม้ออกมา ต้องทำให้ร่างบางถึงกับปิดปากเงียบ สายตามองสิ่งมีชีวิตหน้าขนที่ตัวใหญ่ถึงสองเท่า ดวงตาของมันสีเเดงก่ำเคี้ยวที่โชว์อยู่ในปากพร้อมขย้ำเหยื่อให้ตายได้ในทีเดียว ขนปุยสีขาวไม่ทำให้มันดูน่ารักขึ้นเลยสัดนิด

"อึก.....คะ..คุณ..ยะ...ยายยยย!!??" ไม่ต้องคิดอะไรให้มากความ สองเท้าน้อยๆรีบวิ่งสุดชีวิตเพื่อเอาชีวิตรอดจากสัตว์ร้าย

บู้ววววว~~~

"กรี้ดดดด.....อ้ากกกก!!!คุณยาย!!???"