เกิดใหม่เเปปเดียวผมอยู่ที่ไหน!!!

เอาไงต่อดี

"อื้อ..อึก เจ็บชะมัด....เช้าเเล้วหรอ" สโนว์ที่รู้สึกตัวตื่นขยี้ตาตัวเองเบาๆเเละพูดบ่นขณะที่ขยับตัวมันปวดระบมไปหมด เเละที่เเปลกไปกว่านั้นก็คือทำไมเขามาอยู่หน้าถ้ำเเล้วเเสงสว่างสอดส่องเข้ามากระทบผิวทำให้ตัวอุ่นๆ

"ซี้ดดด" เมื่อร่างบางจะขยับเพื่อลุกคนนั้งกับต้องหยุดึวามคิดนั้นทันทีเมื่อหันไปมองทางข้างหลังเเกนกายอันใหญ่ยังคงคาอยู่ที่รูไม่ขยับหนีไปไหน

"ให้ตายเถอะ....ต้องอย่าให้เจ้าตัวรู้สึกตัว" สโนว์ค่อยๆสอดมือไปข้างหลังดันหน้าท้องเเกร่งให้ถอยห่างพร้อมกับตัวเองขยับไปข้างหน้า เเรงเสียดสีจากเเกนกายเวลาที่ออกจากรูทำให้สดุ้งไม่น้อย

"เดินไม่ได้เเล้วเเน่เลย ;-; "สโนว์ถอนเเกนกายอันใหญ่ยาวออกไปจากตัวได้สำเร็จเเละนั่งลงซี้ดปากอน่างทรมาน สายตากลมโตสอดส่องสำรวจคนที่กำลังนอนหลับอยู่อย่างพิจารณา หุ่นดีสมความเป็นชายผิวสีเเทนเข้มกับใบหน้าที่หล่อเหลา สีผมขาวนวลกับจมูกที่โด่งออกมา มองเเค่สีผมก็รู้เเล้วว่าต้องเป็นไอ้หมาป่าบ้ากรามที่ข่มขืนเขาเมื่อวาน คิดเเล้วเเค้นใจ อันดับเเรกต้องหนีก่อนที่เจ้าตัวจะตื่น เเต่มองสภาพตัวเองเเล้วควรนั่งอยู่นี่เเหละ ;-; หือออ ใครก็ได้ช่วยด้วย

"หึ่ม"

"เห้ย!" เมื่อหนุมหล่อขยับตัว สโนว์ก็ร้องออกมาอย่างตกใจ

"เจ้าตื่นเเล้วหรอ" ชายหนุมถามขึ้นเเละใช้สายตาอันเเหลมคมมองสำรวจร่างกายของคนตัวเล็ก

"ฟุดฟิดๆ" ชายหนุมขยับตัวเข้ามาเเละใช้จมูกดมฟุดฟิดๆไปมาตามร่างกายของเขาเหมือนเช็คอะไรบางอย่าง

"เจ้ามีกลิ่นกายของข้าเเล้วเจ้าเป็นเมียข้า"

"ออกไปเลยนะเอาหน้าเเกออกไป "

"เจ้าพูดอะไร เเก หมายความว่าไง"

"หมาป่าอย่างนายไม่รู้หรอก"

"หื้อเมียข้าชั่งเเปลก....เจ้าชื่ออะไร"

"ไม่บอก"

"ไม่บอกข้างั้นหรอ"

"ถ้าไม่บอก....ข้าจะจับเจ้ากิน"

"ข้าชื่อสโนว์! " สโนว์รีบบอกชื่อของตัวเองออกไปทันที เพราะดูเหมือนชายหนุมตรงหน้าจะพูดจริงทำจริง

"อื้อ..ข้าชื่อวูฟ..เป็นหมาป่าที่คอยปกป้องป่า ไฮดราเเห่งนี้"

"หรอ.. นี่โปรเเกรมฉันควรทำอะไรต่อเนี่ย...ฉันโดนลงโทษเเล้วไหนภารกิจต่อไป"

"นี่อีโปรเเกรมตอบฉันมานะ" สโนว์โวยวายอยู่คนเดียวส่วนวูฟก็นั่งมองเเละเอียงคอมองอย่างสงสัย

"เจ้าคุยกับใคร"

"ยุ่ง"

".."

".." เมื่อจบคำพูดทั้งสองคนก็เงียบใส่กันไม่มีใครพูดอะไร เเต่มีเสียงๆนึงที่ดังขึ้นขัดจังหวะ

อืดดดด~~~

"เจ้าหิว"

"ป่าวสะ..หน่อย" สโนว์ทำสีหน้าเลิ่กลั่กเขิลอายที่ตัวเองท้องร้องดังสนั่นลั่นถ้ำ

"เดียวข้าหาอาหารมาให้ "

"ก็ได้ ..."

หลังจากจบคำพูดของชายหนุ่ม เจ้าตัวก็ออกตัววิ่งไปจากถ้ำด้วยร่างกายเปลือยป่าว

"ถ้าชาวบ้านมาเห็นไม่ตกใจเเย่หรอวะ" สโนว์บ่นเบาๆพลางขมวดคิ้ว เเล้วเขาควรทำอะไรต่อ อีโปรเเกรมนั่นก็ไม่โผล่หัวออกมา ร่างกายจอนนี้บอบช้ำมากคงต้องรักษาตัวอีกหลายวันเเละต้องอยู่กับไอ้หน้าหล่อจอมหื่นนั้นอีก สาธุขออย่าให้นางติดสัตว์อีกไม่งั้นเขาตายเเน่ๆร้อยเปอร์