เผลอใจรักเมียตัวแทน

ตอนที่๒ สถานะเธอคืออะไร

ภูวดลเรียกตัวเจ้าสาวหมาดๆของเขาเข้าพบในช่วงสายของอีกวัน

"เธอเรียนจบอะไรมา ทำงานรึยัง"

คือลดาจบด้านบัญชีมาค่ะ ยื่นหางานไว้หลายที่แล้วแต่ยังไม่มีที่ไหนเรียกตัว"

เธอตอบไปตามความจริง จริงๆๆแล้วเด็กสาวพึ่งจะเรียนจบออกมา ยังไม่ได้ทำงานอะไรเลยด้วยซ้ำ ก็ต้องมาตกกระไดพลอยโจน แต่งงานเป็นเจ้าสาวตัวแทนของพี่สาวต่างมารดาที่หายตัวไปจากงานแต่งงานเสียก่อน

เธอคงจะไม่กล้าหวังให้เขารัก เขาดูแลเธอเหมือนละครน้ำเน่าที่เธอชอบดูหรอก เพราะว่าดูจากหน้าตา ท่าทางพระเอกของเธอในตอนนี้แล้ว เขาไม่น่าจะใจดีกับเธอขนาดนั้น ดูท่าทางเขาออกจะรังเกียจเธอเสียด้วยซ้ำไป...

ทั้งคู่นั่งนิ่งอยู่กับความคิด ความต้องการของตัวเองอยู่สักพัก ภูวดลจึงเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอบางอย่างให้กับหญิงสาว

"ฉันมีข้อเสนอให้เธอ ฉันมีงานให้เธอทำ เธอจะได้อยู่ที่นี่ในฐานะของคนงานเท่านั้น ส่วนเรื่องการแต่งงานของเรา ฉันไม่อยากให้เธอคาดหวัง เพราะเธอเองคงจะรู้ตัว ว่าตัวเธอเองไม่ใช่คนที่ฉันเลือกไว้ตั้งแต่แรก"

นั่นไง ไม่ผิดไปจากที่คิด หญิงสาวคิดคนเดียวในใจและตั้งใจฟังเขาพูดต่อไป

"เพราะฉนั้นการแต่งงานที่เกิดขึ้นฉันจะถือว่ามันเกิดจากความไม่เต็มใจของฉัน เธอไม่มีสิทธอะไรในฐานะภรรยา ไม่มีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของฉัน ห้ามหึง ห้ามหวง และก็อยู่เงียบๆของเธอไป จนกว่าเราจะแยกทางกัน เพราะฉันคงไม่ได้ขึ้นมาที่ปางนี้บ่อยนัก เพราะฉนั้น เธอไม่ต้องเป็นห่วงว่าฉันจะมาวุ่นวายกับเธอ"

ภูวดลแกล้งทำเสียงดุ เมื่อเห็นว่ารินลดานั่งนิ่ง เด็กซื่อบื้อนี่คงจะคิดตามเขาไม่ทัน ชายหนุ่มคิดในใจ

" นั่งเงียบทำไม เธอเข้าใจที่ฉันพูดมั้ย"

รินลดาเผลอสดุ้งน้อยๆเมื่อเสียงดุ ทรงอำนาจลอยเข้ามาในโสตประสาทของเด็กสาว

ทำให้เธอเริ่มคิดตามเขา ข้อเสนอของเขา มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมากนัก เธอมีงานทำ มีที่อยู่ชั่วคราวในตอนนี้

ยังไงก็ดีกว่าอยู่ที่บ้านนั้นให้แม่เลี้ยงรำไพโขกสับ ถึงทีนี่เธอจะอยู่ในฐานะที่ไม่แตกต่างกันมากนัก แต่ถึงยังไง เธอก็ยังมีงานทำ

เอาไว้เธอมีเงินซักก้อน ค่อยหาทางออกจากตรงนี้ต่อไป

การแต่งงานของเธอมันเป็นแค่พิธีการ เพื่อกู้หน้า พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายเท่านั้น ไม่มีพิธีการเข้าหอ ไม่มีการจดทะเบียนสมรสแต่อย่างใด

ที่เป็นอย่างนี้ก็คงเพราะว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่เพรียบพร้อมอย่าง พิมประพา ไม่ใชช่ผู้หญิงที่เขาเลือกเอาไว้ให้มาเป็นเจ้าสาวตั้งแต่ทีแรก เธอเป็นเพียงเจ้าสาวตัวแทน ที่จับพลัดจับถูได้มาอยู่ตรงนี้ ก็แค่นั้นเอง

เมื่อคิดได้อย่างนี้แล้ว รินลดาจึงตอบตกลงรับข้อเสนอของเขา เพื่อที่จะให้ตัวเองได้มีที่อยู่ มีงานทำไปพลางๆก่อน

ภูวดลยิ้มพอใจ ง่ายกว่าที่เขาคิดไว้เยอะ เขาเล็งไว้ไม่มีผิด เด็กคนนี้ท่าทางว่าง่ายกว่าพิมประพาเยอะ

เขาก็ไม่ได้ติดอะไร ถ้าจะแต่งกับใครเพื่อเป็นไม้กันหมา เขาเบื่อเรื่องที่พ่อแม่ของเขารบเร้าเรื่องแต่งงานเต็มทนแล้ว

แต่งให้มันจบๆไป เด็กนี่ก็อยู่ที่นี่ เขาก็ไปใช้ชีวิตชายโสดแสนสำราน อยู่ในเมืองของเขาต่อไป

??????????????????

จ้าพระเอกของไรท์มั่นหน้าทุกคน อย่ามาหอนทีหลังนะคะคุณภูวดล??