Episode-23
พี่คิม:" มึงไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นแหละ" ฉันหันไปตามต้นเสียงที่พูดอยู่ข้างหลังฉัน
เรา:"? " ทำหน้างงตอบเค้าไป
พี่คิม:" ไปกับกู"
เรา:"ทำไมต้องไป! แล้วทำไมหอมต้องฟังพี่ด้วย! " ่พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
เพลี้ย!!
เรา:" สำหรับคนอันธพาลแบบพี่!!" ฉันเอาฝ่ามือของฉันตบเข้าทีใบหน้าของพี่คิมอย่างแรงจนเลือดไหลมาเพิ่มที่มุมปาก.
พี่คิม:" เดี๋ยวน้ำหอม!..." ฉันได้ยินเสียงเค้าเรียกตามหลังมาหลังจากที่ฉันเดินออกมาแล้ว.
พัชชา:" พี่คิมแม่งบ้าเลือด!" มันทำหน้าสยองอยู่บนรถ
เรา:" เค้ามันโรคจิตต่างหาก..." นั่งมองนอกหน้าต่างรถ อันที่จริงฉันก็ตกใจนะที่หยุดมือที่จะตบพี่คิมไม่ได้ ตอนนั้นฉันโกรธนิพออารมณ์ฉันเริ่มดีขึ้นก็รู้สึกผิดขึ้นมาสะงั้น เพราะอันที่จริงพี่ฉันก็ผิดที่ไปมีเรื่องกับเค้าด้วย แต่พี่คิม
นั้นก็ไม่หยุดสักทีทั้งๆที่พี่ฉันจะไม่ไหวฉันเลยโกรธแล้วตบเค้าไป.
โฟร์:" เอออีเหี้ยโรคจิตทั้งกลุ่มคนจะตี
