Kabanata 2

2030 Words
Kabanata 2 Naghahari ang katahimikan sa pagitan naming dalawa habang nasa loob ng sasakyan. Akala ko’y medyo maayos-ayos na ang nararamdaman ko, ngunit nang nakalabas sa bar ay saka tumindi ang aking pagkahilo. It only got worse the moment I sat on the front passenger seat, feeling cramped and uncomfortable. At noong nagsimula nang umandar ang sasakyan, mas lalo lamang akong nahilo. Tuluyan nang nawala na sa isip ko ang mga kasamahan ko at natagpuan ko na lang ang sariling bumibiyahe na kasama si Liam paalis ng bar. Sapo ang aking ulo, inihiga ko bahagya ang upuan at saka ibinagsak ang likod doon. Sa gilid ng aking mga mata ay kita ko ang pasulyap-sulyap sa akin ni Liam. Hindi ko na lang ‘yon masyadong pinansin dahil mas iniinda ko ang nararamdamang paghihirap sa loob. “Doon ka pa rin ba nakatira?” narinig kong tanong niya sa akin ngunit hindi ako nakasagot dahil sa patuloy na pag-inda ko sa nararamdaman. “Mia–” “S-stop the car,” tutop ko sa bibig ko dahil pakiramdam ko’y bumabaliktad ang sikmura ko at anumang oras ay masusuka ako. Napakunot ang noo ni Liam. “What’s the problem? Do you want to throw up?” Dahil sa takot na baka tuluyang masuka ay hindi ako nagsalita. Tumango na lamang ako sa kanya habang nakatakip pa rin ang kamay sa bibig. “Wait a sec!” Naramdaman kong medyo bumagal ang pagtakbo ng sasakyan hanggang sa tuluyan kaming huminto. At that moment, I didn’t care if we were in the middle of the road. Gusto ko na lamang ilabas ang sama ng sikmura. Mabilis kong binuksan ang pinto ng sasakyan. “Mia, wait!” sigaw ni Liam pero dali-dali na akong bumaba. Agad ding bumigay ang mga tuhod at nadapa, kasabay nang paglabas ng lahat ng laman ng sikmura ko. Shit. I was a complete mess. Ginamit kong pangtukod ang isang kamay at naupo sa gilid ng sidewalk. Nadinig ko ang pagbukas at sarado ng pinto ng sasakyan. Hindi nagtagal ay nakita kong nasa harapan si Liam. Although my eyes were still slightly blurry, I could see him crystal clear. However, instead of seeing his face that I saw at the bar, I was blinded by the younger version of him that I once loved. I lifted my hand to reach out for his face. But as I didn’t want to pull him into my mess, agad ko rin iyong binaba ngunit nag-init ang gilid ng mga mata ko. “Ano’ng nangyari sa atin?” pabulong kong tanong habang tulalang nakatingin sa lupa. Inaalala ang huli naming pag-uusap limang taon na ang nakakaraan. “Let’s break up.” “H-ha?” His voice was hoarse and husky. “Ano? Wait. What are you saying? Why are we suddenly breaking up?” Alam kong sa patay na oras ako tumawag sa kanya. He was probably sleeping when he received my call. Noong una’y inisip kong hintayin na magising siya, pero hindi ko na kayang kimkimin ang damdamin. Hindi na kayang pigilan. I felt like my chest was about to burst because of the overwhelming emotions inside me. The only way I knew how to get rid of the heavy feeling inside me was to let go of the pain by pouring everything out of it. “Maghiwalay na tayo,” ulit ko, mas malinaw at mas klaro. “Mia, please. What’s happening?” tanong niya, naguguluhan dahil sa biglaan kong desisyon. “I’ll see if I can get home this sembreak. Let’s talk once I’m back. Please wait for me. Mag-uusap tayo. Pag-usapan natin kung ano ang problema.” Kinagat ko ang aking ibabang labi. Hinilamos ko ang kamay sa aking mukha. Hindi ko na napigilan ang pagtakas ng hikbi nang humugot ako nang malalim na hininga. “Baby, why are you crying?” punong-puno nang pag-aalala ang kanyang boses, namamaos pa lalo ang boses at halos pabulong na ang salita. Hindi ko alam kung bakit niya ako tinatanong. Siguro gusto niyang tingnan kung hanggang kailan niya ako kayang lokohin o paglaruan. He would still try to keep his mask on and act like the good guy he used to portray himself. Noong una, naisip kong posibleng mangyari ang mga bagay na ‘yon lalo na’t malayo na kami sa isa’t isa. But then I trusted and loved him so much to care. Because I didn’t want to lose him and I wanted to prove something to those who doubted us, I still took the risk. Ayon nga lang ay tama pala talaga sila. Hindi namin kaya. “Hindi mo na kailangang umuwi dahil hindi na magbabago ang isip ko, Liam,” mahinahon kong sabi kahit papaano. “We’re breaking up and that’s final.” Buong-buo ang loob ko noon na nagdesisyon kahit na ang totoo’y sirang-sira na ako. Dahil ang hirap para sa aking komprontahin siya sa mga nalalaman ko. Marahil dahil takot akong makumpirmang totoo iyon. Nabalik ako sa kasalukuyan nang maramdaman ang paghawak ni Liam sa balikat ko. “Mia, get up. Let’s clean you up,” aniyang hinawakan ang magkabila kong braso inaalalayan akong tumayo. Sa nanlalabong paningin ay yumuko siya at napangiwi ako nang maramdaman ang panyo niyang dumampi sa tuhod ko. “Let’s get out of here.” Wala sa huwisyong sumakay muli ako sa kotse. Gumaan kahit paano ang pakiramdam ko at nabawasan ang hilo ko ngunit iniinda ko naman ang nasugatan kong tuhod. “Mia, doon pa rin ba kayo nakatira? Never mind. I’ll treat your wound first, then I’ll drive you home.” Ipinikit ko ang mga mata hindi na magawang maintindihan ang sinasabi ni Liam. Hinayaan ko siyang buhatin ako pabalik sa sasakyan. Nang muling nakapasok sa loob, muli akong napapikit at tuluyan nang bumigay sa pagod. Pagmulat ng mga mata ko ay nasapo ko ang ulo ko nang makitang hindi pamilyar ang lugar na kinaroroonan ko. Napapitlag ako sa gulat sa kung anong dumampi sa tuhod ko. Pagtingin ko roon ay nakita ko si Liam na seryosong dinamdampian ng bulak ang gasgas ko. Anong ginagawa niya dito? Nanaginip ba ako? Kinusot-kusot ko ang mga mata ko iniisip na baka dulot lang ‘to ng kalasingan kaya nandito siya at kasama ko. “Are you still drunk?” Nagmulat ako nang marinig ang boses niya napatunayang hindi ako nanaginip. Agad-agad akong bumangon sa kinahihigaan kong kama at napapalunok na binalingan siya. “Nasaan ako?” “You’re in my condo. Lasing na lasing ka at hindi mo ako magawang sagutin kung doon ka pa rin nakatira sa bahay ninyo.” Nasabunutan ko ang buhok at pinangako sa sariling hindi na muli iinom nang ganoon karami. Nahimasmasan na ako ngunit alam kong may sipa pa rin ng alak ang sistema ko. Nang mapatingin ako sa suot ko ay nanlaki ang mga mata ko. “Anong nangyari sa suot ko?” bulalas ko nang makitang hindi na ang halter dress ko ang suot ko kung hindi maluwag ng t-shirt na umaabot sa tuhod ko. “About that, you threw up again and messed up your clothes. I had no choice but to change your–” “Where’s my clothes?” putol ko sa kanya at dali-daling tumayo. Hindi ko naman sinasadyang napatid ako sa comforter na nakatakip sa aking hita dahil sa pagmamadali. Agad nakakilos si Liam upang saluhin ako at magkasabay kaming bumagsak sa kama nang parehas kaming mawalan ng balanse. He ended up on top of me. Namilog ang mga mata ko nang makita kung gaano kalapit ang mukha namin sa isa’t isa. Hindi ko maiwasan ang mapatitig. I traced his eyes, nose, and lips with my eyes, and my lips parted as a soft exhale escaped my mouth. Muli ay bumalik sa akin ang nakaraan. “Are you real?” I asked him, still whispering the words. Hindi pa nga siguro nawawala ang epekto ng mga nainom ko kanina dahil natagpuan ko na lang ang sarili kong hinahaplos ang pisngi ni Liam para lang mapaniwala ang sarili na totoong nandito siya. “Mia…what are you doing?” Ipinikit ko ang mga mata ko at inangat ang sarili papalapit sa mukha niya. Kasabay ng pagdidikit ng labi naming dalawa ay ang pagtulo ng mga luha ko. Mia! Mali ito! Sigaw ng isang bahagi ng isip ko. Lumayo ako sa kanya at tangkang itutulak na siya nang sapuhin niya ang magkabilang pisngi ko. “Why are you crying?” he whispered. Umiling ako hindi magawang makapagsalita dahil ako mismo sa sarili ko hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Why did I kiss him? Why am I crying? Tangkang babangon na ako nang manlaki ang mga mata ko sa biglaang pagsiil niya sa labi ko. Imbes na itulak siya ay nakuyumos ko ang damit niya at natagpuan ang sariling gumaganti sa halik na ibinibigay niya. Naramdaman ko ang kamay niyang pumasok sa loob ng suot-suot kong damit. Nang maramdaman ang kamay niyang pumipisil sa dibdib ko ay napadaing ako. “L-Liam…” “Tell me if you want me to stop, Mia,” anas niya’t bumaba ang halik sa leeg ko. Nanindig ang balahibo ko sa ginawa niyang pagsipsip doon at napagdikit ko ang magkabila kong hita sa panlalagkit na nararamdaman ko sa gitnang bahagi ng katawan ko. Nagsimulang tumagaktak ang pawis sa noo ko. Init na init ang pakiramdam ko, may nananais akong maabot na alam kong siya lang ang makakapagbigay ngayon sa akin. Tell him to stop, Mia! However, as my body completely surrendered to pleasure, I lost all the rational thoughts inside my head. I threw away the conscience I had left in me. I became a slave of his touch that I didn’t mind. I convinced myself that it was okay. No matter how morally wrong, I told myself it was alright. I was under the influence of alcohol — that was the only excuse I could think of because I had no other way to defend my decisions. Kahit na alam ko sa sarili kong alam ko ang nangyayari, patuloy kong pinaniwala ang sarili para lamang hindi siya tumigil. “N-no, touch me more, Liam,” pag-iyak ko binibigyan siya ng permisong angkinin ako. Tila naglaho ang pag-aalinlangan niya at napasinghap ako nang maramdaman ang kamay niyang tila nanggigil na sabay na sinapo ang dibdib ko. “Hands up,” anas niya. Itinaas ko ang kamay ko at mabilis niyang hinubad ang damit ko. Tila may hinahabol na kung anong mabilis niyang nahubad ang parehas naming saplot. He kissed me again and I felt his hands slowly move from my stomach down to my folds. He parted them and I gasped when he slid his finger inside me. “Liam!” sigaw ko nang dinagdagan niya pa ng isang daliri iyon at binilisan ang paglalabas-masok doon. Mula sa leeg ko ay bumaba ang halik niya sa dibdib ko. I bit my lips holding my scream when he bit my hardened n*****s. Nasabunutan ko siya nang bumaba ang ulo niya sa tiyan ko pinipigilan siya sa balak niyang gawin. “D-don’t, Liam,” I cried. Pero hindi niya pinakinggan ang sinabi ko at tuluyan nang bumaba ang ulo niya sa maselang bahagi ng katawan ko. When he started sucking my sensitive bud, I lost it. Tuluyan na akong nawala sa wisyo. All I could feel was the pleasure every time his tongue would flick on my clit. I was about to have my release when he suddenly stopped. Disappointment washed over the pleasure. Gusto kong magprotesta, ngunit bago ko pa magawa ay ipinosisyon niya ang sarili sa gitna ng aking mga hita. His shaft slowly entered without any warning. Napasinghap ako’t napakapit sa kanyang braso sa init at sensasyong nararamdaman. Hindi ito ang unang beses na nagtalik kaming dalawa, pero panibagong pakiramdam ang ibinigay niya sa akin. It felt so foreign that I found myself getting addicted, especially when he started moving his hips. Nakalmot ko ang likod ni Liam nang bumilis ang pagpasok niya sa akin. He hungrily kissed me and we both moaned loud when we finally reached our climax. I felt his hot liquid filling me up inside before his body collapsed on top of me.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD