คอนโด เพลงขวัญ….
19:00น.
เอริ ฐิติมน….
ติ๊ดดดดดดดด(เสียงสายเรียกเข้า)
พรึบ
“นี่….เอริ?”
“ฉันว่าแกอ่ะ….รับโทรศัพท์ขุนศึกหน่อยไหม?”
“ฉันเห็นเขาโทรมาหลายสายแล้วนะ?”ขวัญเอ่ยขึ้น ฉันก็มองหน้าขวัญสลับกับหน้าจอสมาร์ทโฟนเครื่องหรูที่ราคาเหยียบครึ่งแสนที่ตอนนี้หน้าจอกำลังสว่างวาบโชว์ชื่อของขุนศึกที่โทรมาหาฉันเป็นร้อยสายได้แล้วมั้งก็ตั้งแต่ช่วงเย็นจนถึงตอนนี้ที่ฉันมาอยู่คอนโดของขวัญ ฉันกะว่าจะนอนค้างกับขวัญสักคืน
“ทะเลาะกันเหรอ?”ขวัญเอ่ยถามฉันพลางมองหน้าฉันด้วยสายตาเป็นห่วง ฉันก็คลี่ยิ้มบางๆให้มันก่อนจะส่ายศีรษะไปมาว่าไม่ใช่ ฉันไม่ได้ทะเลาะกับขุนศึกและเราสองคนไม่เคยทะเลาะเลยตลอดเวลาที่เราคบกันมาแปดปีเต็ม
“ถ้าไม่ทะเลาะ….”
“ก็คงจะเป็นเรื่องเดิมๆสินะ?”ขวัญเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทันที ถ้าฉันไม่ทะเลากับขุนศึกและไอ้อาการที่ฉันมานั่งอยู่ที่ห้องของมันได้ก็เพราะฉันกำลังทุกข์ใจเรื่องพวกผู้หญิงของขุนศึกอยู
