บ้านเอริ
07:30น.
เอริ ฐิติมน….
พรึบ
“ขุน”ฉันเอ่ยเรียกชื่อขุนศึกเสียงแผ่วเบา
“ครับ?”ขุนศึกหันกลับมามองหน้าฉันสลับกับมือเล็กของฉันที่คว้าจับข้อมือเขาไว้ได้อย่างไวในขณะที่เราสองคนกำลังจะเดินไปขึ้นรถคนละคันกัน โดยที่ฉันขับรถของคุณจอมพลและขุนศึกขับรถของฉันเพื่อเราทั้งคู่จะไปทำงานที่บริษัทKA
“เรื่องของเราสองคน….”
“หืม?”ขุนศึกหันมายืนตรงเผชิญหน้ากับฉันพลางมองหน้าฉันอย่างสงสัย
“เก็บเป็นความลับนะ…”ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาอีกเช่นเคย แววตาที่ฉันมองจ้องไปนัยน์ตาสีดำของเขามันสื่อไปด้วยความขอร้อง
“อืม….ขุนรู้แล้วล่ะ….”ขุนศึกพยักหน้ารับรู้ เพราะเขาเองก็คงไม่อยากเปิดเผยสถานะของเราสองคนให้ใครรู้หรอกเพราะในอีกไม่กี่วันข้างหน้าเขาคงจะต้องหมั้นกับคู่หมั้นของเขาแล้ว คนที่เหมาะสมกับเขาไปหมดซะทุกอย่าง
“โดยเฉพาะไอ้จอมใช่ป่ะ…ที่ห้ามรู้กว่าคนอื่น?”ขุนศึกเอ่ยถามฉันกลับมาแววตาของสั่นไหวเล็กน้อ
