พรึบ
"เห้อ"ฉันโยนกระเป๋าสะพายทิ้งพร้อมกับทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟากลางห้องรับแขกอย่างหมดแรงและเหนื่อยล้าทั้งกายและใจก่อนจะหลับตาลงเพื่อให้สมองได้พักผ่อน
วันนี้ทั้งวันฉันเสียเวลาไปกับเรื่องของคนอื่นโดยที่ไม่ใช่เรื่องของตัวฉันเองเลย แถมยังต้องไปนั่งช้ำใจเล่นดูความหวานของขุนศึกกับนามิอีกตั้งหาก พวกเขาชวนฉันไปทานข้าว ทานข้าวเสร็จก็พาฉันไปดูสถานที่ที่จะถ่ายทำพรีเวดดิ้ง โดยที่ไม่ถามความสมัครใจจริงๆของฉันเลยด้วยซ้ำว่าฉันเต็มใจที่อยากจะไปเป็นมือที่สามของพวกเขาด้วยหรือเปล่า
และนี่ก็ทุ่มหนึ่งพอดีที่ขุนศึกขับรถมาส่งฉันโดยมีนามินั่งเคียงข้างเขามาด้วย ทุกสิ่งทุกอย่างที่ขุนศึกทำในวันนี้เหมือนเขาต้องการประชดประชันฉัน ให้ฉันโมโหหึงเขาเล่นสินะ ซึ่งมันได้ผลจริงๆ ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกนะ ที่จะอดทนเห็นผู้ชายที่ตัวเองรักไปสนิทสนมหยอกเย้ากับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าอย่างใกล้ชิดแบบนี้ได้น่ะ
"ทำไมขุนศึกไม่เห็นดูเป็นทุกข
