คฤหาสน์ ชัชชัยวรรณ
20:30น.
เอริ ฐิติมน…..
พรึบ
“ขอโทษป้าบัวด้วยนะครับ…ที่มารบกวน”เสียงเศร้าเล็กน้อยและรู้สึกผิดของคุณจอมพลเอ่ยบอกป้าบัวไปในขณะที่ท่านกำลังนั่งมองเราสองคนกินข้าวฝีมือป้าบัวอยู่ด้วยสายตาอิ่มเอมใจ
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ…ป้าเต็มใจอยู่แล้ว^_^”ป้าบัวเอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มแย้มแจ่มใสให้คุณจอมพลอย่างใจดี ฉันก็ยิ้มให้ป้าบัวและหันมายิ้มให้คุณจอมพลที่กำลังเคี้ยวอาหารในปากของเขาอย่างเอร็ดอร่อย โดยที่เราสองคนมัวแต่ช่วยกันเลือกซื้อของมาทำอาหารกินและซื้อของที่จำเป็นที่ต้องใช้ใส่บ้านใหม่ของฉัน เลยทำให้เรามาหาป้าบัวมืดค่ำแบบนี้ และไหนจะต้องวานให้ป้าบัวมาทำอาหารให้เราสองคนทานอีก เพราะฉันทำอาหารไม่เป็นจ้า สายเรียนและสายทำงานอย่างฉันไม่เคยเข้าครัวจับกระทะและตะหลิวเลยนอกจากนำอาหารที่ซื้อค้างคืนมาอุ่นและเอาเข้าเตาไมโครเวฟเอาน่ะ
“ครับ^_^”
“ป้าขอบคุณอีกครั้งนะคะ….สำหรับของฝากและขอบคุณที่นึกถึงคนแก่
