ติ๊ดดดดดดดดด
"อื้อออ!"ฉันรู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อได้ยินโทรศัพท์ของใครสักคน ฉันค่อยๆปรือตามองไปรอบๆและประมวลความทรงจำก่อนหน้านี้ และสายตาของฉันก็ไปสะดุดเข้ากับใบหน้าเรียวขาวใสที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ใต้ร่างฉัน โดยที่มีฉันนั่งซบร่างเขาหลับอย่างสบายทำให้ฉันนึกได้ขึ้นมาทันที ว่าฉันกับเขามีอะไรกันที่ห้องนั่งเล่นบนโซฟาตัวนี้ เป็นเพราะฉันเหนื่อยมาทั้งวันจึงเผลอหลับไป และขุนศึกก็คงจะหลับตามฉันมา โดยที่ร่างกายของเราทั้งคู่ไม่ได้สวมใส่อะไรเลยด้วยซ้ำ
"โทรศัพท์?"ฉันพึมพำออกมาก่อนจะสอดส่องสายตามองไปรอบเพื่อหาเสียงของโทรศัพท์ที่ส่งเสียงดังอยู่ในขณะนี้ แต่ดูเหมือนคนใต้ร่างฉันจะไม่ได้ยินนะ
พรึบ
"อื้อ!"เสียงไม่พอใจของขุนศึกดังขึ้นในขณะที่ฉันขยับตัวเพื่อจะหยันตัวออกมาจากอ้อมแขนของเขาและทำให้จุดเชื่อมของเราหลุดออกจากกันเสียที
"ไม่ได้ยินหรือไงว้ามีเสียงโทรศัพท์เข้ามา"ฉันเอ่ยบอกขุนศึกไปพลางหันมาจ้องหน้าเขาอย่า
