รัก(ลับ)นายวิศวะ

ตอนที่ 7 จูบแรกที่ดุเดือด

ด้านอันนาร่างบางถึงกับชะงักกับความหล่อและมีเสน่ห์ของคนตรงหน้า แต่นั้นจู่ๆ กับรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของคนใจร้ายที่รดต้นคอของเธอ เมื่อได้สติอันนาพยายามดิ้นให้ตนหลุดจากพันธะการของเจมส์แต่ร่างสูงกับยิ่งล็อคแขนของเธอเอาไว้ติดกับผนังห้อง อันนาสบตาเข้ากับคนตรงหน้าด้วยท่าทีไม่พอใจ

"นี้ ปล่อยนะ ฉัน...บอกนายแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ ฉันโดนเพื่อนชนจริงๆ" ฝ่ามือหนาของอันนาถูกคนคนตัวโตล็อคแขนเอาไว้แน่น ร่างบางพยายามที่จะผลักและขัดขืนเขา แต่เจมส์นั้นกับรู้ทัน ร่างสูงล็อคมแขนของเธอเอาไว้แน่น จนร่างบางนั้นรู้สึกถึงแรงบีบของเขา

อันนาสบตาเข้ากับคนตรงหน้ายิ่งบอกให้ปล่อย เจมส์ยิ่งเข้าใกล้มากยิ่งขึ้น นี้เขาเป็นบ้าอะไร ก็บอกไปแล้วไง ว่าฉันไม่ได้ตั้งใจ ให้ตายเถอะ ทำไมเขาถึงได้เข้าใกล้ฉันมากขนาดนี้ ใกล้จนตัวเขาและฉันนั้นแนบชิดกันหน้าอกของฉัน ตัวเขานั้นเสียดสีไปมา ซึ่งเป็นท่าที่อันตรายสำหรับผู้หญิงอย่างฉันมาก กลิ่มน้ำหอมจางๆ ของคนตรงหน้าลอยฟุ้งมาเตะจมูก เจมส์ สบตาคมสบตากับเจ้าของใบหน้าสวยอย่างที่ไม่คิดจะปล่อย

"ถ้าอยากได้คืน ก็อ้อนวอนฉันสิ หรือไม่ก็...จูบฉัน" เสียงทุ่มเอ่ยหลุดออกจากปากหยักหนาของเจมส์ ทำเอาร่างบางที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับตากลมเปิดกว้างออกมาความตกใจ

"จูบ..." อันนาเอ่ยมาด้วยท่าทีตกใจสุดๆ ที่เจมส์นั้นบอกให้เธอจูบเขา

"นี้นายจะบ้าจะหรือไง ให้ฉันนี้นะจูบนาย ไม่มีวัน" อันนาเอ่ยเสียงแข็ง ขึ้นมาด้วยท่าทีโมโหสุดๆ นายนี้ถ้าจะบ้าไปแล้ว ท่าทางคงจะสติไม่ค่อยดี

"หึ..." สายตาคมก้มมองและสำรวจคนตรงหน้า ปากบางอวบอิ่มอมชมพู ใบหน้าขาวเนียนใส ที่แต่งแต้มเครืองสำอางเล็กน้อย ไม่มีวันงั้นเหรอ นี้เธอเป็นของผู้หญิง คนแรกที่เธอกล้าปฎิเสธคนอย่างเขา

มือหนาลวงเข้ากระเป๋ากางเกงและหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเพื่อโชว์ให้ดูว่ามือถือของเธอนั้นอยู่ที่เขาจริง

"ว่าไง จะจูบไม่จูบ" เสียงเข้มเอ่ยถามคนตรงหน้ามาด้วยท่าทีที่เหนือกว่า ให้ตายเถอะริมฝีปากอวบอมชมพูของคนตรงหน้านั้นชั่งดึงดูดเพศตรงข้ามอย่างเขายิ่งนัก ใบหน้าสวยหวาน ปากนิดจมูกหน่อย อ่า...ยิ่งมองใกล้นั้นยิ่งอยากลิ้มลองรสชาติอวบอิ่ม เขายังไม่เคยเจอปากผู้หญิงคนไหนปากสวยและน่าจูบได้เท่าเธอมาก่อน

อันนาได้แต่มองสมาร์ตโฟนของเธอที่อยู่ในมือของเจมส์ด้วยตาละห้อย ถึงฉันจะอยากได้มือถือคืนแต่ก็ไม่ยอมทำตามอย่างที่เขาต้องการหรอกนะ ฝันไปเถอะ

"จะจูบไม่จูบ" เสียงเข้มของเจมส์เอ่ยย้ำขึ้นมาอีกครั้ง

"มะ...ฉันจูบ ไม่..." คำว่าเป็นที่จะเอ่ยออกมากับหลุดหายลงไปในลำคอ

"อุ๊ป..." ด้านอันนาที่โดนเสือร้ายอย่างเจมส์นั้นรุกจูบมาอย่างไม่ทันตั้งตัว นั้นถึงกับชะงักตากลมโตเบิกกว้างออกมาด้วยท่าทีตกใจ ร่างบางได้แต่นิ่งค้างราวกับคนกำลังโดนสาบ

ด้านเสือร้ายผู้ช่ำชองในเรื่องของจูบอย่างเจมส์นั้นเมื่อปากหนาประกบเข้าริมฝีปากอวบอิ่มของคนตัวเล็กแล้วนั้น ด้านเจมส์ไม่คิดว่าอันนาจะยอมเปิดปากของเธอให้เขาเข้าไปเชยชมความหอมหวานได้ง่ายดายขนาดนี้

คนตัวเล็กตกใจถึงกับนิ่งค้างไปชั่วขณะ ซึ่งนี้มันเป็นจูบแรกของเธอที่เขานั้นประกบและแทรกเรียวลิ้นเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างบางที่โดนคนตัวโตรุกจูบไปทั่วทั้งปากนั้น อันนาถึงกับตัวสั่น ร่างบางพยายามที่จะรวบรวมสติ แต่กับโดนคนมากประสบการณ์อย่างเจมส์นั้นระดมจูบไปทั่วทั้งปากและใบหน้ามือเรียวกดคนตัวเล็กให้ติดกับผนังห้อง

ด้านเจมส์จากที่คิดจะจูบสั่งสอนเพื่อสั่งสอนและเอาคืนนั้นที่อันนาทำน้ำหกใส่ตนนั่น แต่พอได้เชยชมปากบางอวบอิ่มของเธอแล้วนั้น กับยิ่งหลงไหล กลิ่นน้ำหอมจางๆ ของอันนาที่ลอยแตะจมูกของเจมส์ ให้ตายเถอะเพียงแค่เขาจูบเธอ ยัยนี้กับทำเอาเขานั้นรู้สึกเคลิ้มและหลงไหลไปกับรสจูบที่ไม่ประสีประสา จูบที่แสนธรรมดาไม่มีการจูบกลับ ไม่มีรสชาติ แต่มันกับทำให้ร่างสูงอย่างเขานั้นหลงไหลจนแทบคลั่ง

ร่างบางที่โดนเรียวลิ้นสากหนาตวัดลิ้นเข้าในโพรงปากอยู่เช่นนั้น ฉันแทบจะขาดอากาศหายใจ เมื่อได้สติ และรู้ตัวว่าเจมส์นั้นจูบเธอเข้ามาอย่างหนักหน่วง ฟันคมกระแทกเข้ามาขณะที่อันนานั้นเริ่มขัดขืนและไม่ยอม

อ่า...หวานชิบหาย ให้ตายเธอนี้ขนาดยัยนี้ไม่เต็มใจให้เขาจูบ เธอยังทำเขาคลั่งได้มากขนาดนี้ เลือดในกายหนาเริ่มไหวเวียนลงมาสูบฉีดที่ส่วนล่าง ให้ตายเถอะเขากำลังอยากได้และต้องการเธอ ไม่คิดว่าอันนานั้นจะจุดไฟพิศวาสในตัวเขาได้ไวมากขนาดนี้ ฝ่ามือหนาจากที่ล็อคแขนเล็กเริ่มจะอยู่ไม่เป็นสุข

เรียวลิ้นสากหนาของเจมส์ตวัดไปมาตามอารมณ์ดิบที่ปลุกเร้าอยู่ในตัว ร่างสูงเริ่มมีความต้องการมากขึ้น ซึ่งตอนนี้เขารู้สึกอยากได้มากกว่าจูบ

ด้านอันนา อือ... คนที่ไม่เคยโดนจูบมาก่อน ทำไม่ปากฉันไม่ปฎิเสธเรียวลิ้นของผู้ชายคนนี้กัน แกบ้าไปแล้ว ยัย เอ้ย... ทำไมถึงได้ปล่อยตัวให้ผู้ชายใจร้ายที่แสนจะปากเสียคนนี้จูบได้ง่ายขนาดนี้กัน ไม่สิ ถึงนายนี้จะหล่อมากก็เถอะ แกอย่าลืมไปสิว่าแกเกลียดเขา มันต้องไม่ใช่แบบนี้

ด้านเจมส์ยิ่งรุกจูบคนตัวเล็กนั้นกับยิ่งหลงไหล จนยากที่จะถอนตัว รสจูบที่แสนหวานหอมยั่วยวนไปทั้งตัวนั้น ร่างสูงรู้สึกเคลิ้มถึงกับลืมตัว เจมส์ไม่ปล่อยให้ปากอันนามีช่องว่างเลยวินาทีเดียว ร่างบางที่เริ่มจะขาดอากาศหายใจถึงกับส่งเสียงอู้อี้ออกมา

มือเรียวยกขึ้นมาทุบเข้าที่หน้าอกแกร่งของคนตัวโต จนทำให้เจมส์นั้นเริ่มรู้สึกตัว

ด้านอันนาเมื่อได้โอกาสร่างบางก็ไม่รอช้า

!! พรึบ !! ร่างบางผลักคนตัวโตออกจากตัวอย่างสุดกำลัง เจมส์ที่โดนอันนาผลักขณะที่กำลังเคลิ้มกับรสจูบของเธออยู่นั้นร่างสูงถึงกับชะงักและเซเล็กน้อย

ร่างบางที่โดนจูบอันนารู้สึกโมโหมาก ถึงกับยกมือขึ้นมาหวังจะตบหน้าเจมส์ แต่ร่างสูงกับหลบและไหวตัวทัน

!!... เธอ !! เจมส์มองใบหน้าของอันนาด้วยท่าทีโกรธจัด ที่เธอนั้นคิดจะตบตน นี้เธอคิดจะตบหน้าเขางั้นเหรอ

"นี้เธอกล้าดียังไงคิดจะตบหน้าฉัน" เจมส์เอ่ยเสียงแข็ง พร้อมกับบีบเข้าที่แขนของคนตัวเล็ก

"ใครให้ใช้นายมาจูบฉัน" อันนาตะเบ่งเสียงขึ้นมาด้วนท่าทีที่โกรธและโมโหไม่ต่างจากเจมส์ ฝ่ามือบางเช็ดลอยน้ำลายที่เลอะปากของเธอด้วยท่าทีขยะแขยงและรังเกลียดจูบเขา

ด้านเจมส์ในชีวิตนี้ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่แสดงท่าทีรังเกลียดเขาเท่ากับยัยนี้มาก่อน ร่างสูงรู้สึกโมโหถึงกับเดือดจัดจนเลือดขึ้นหน้า สายตาคมจ้องมองร่างบางด้วยท่าทีดูถูกและเหยียดหยาม

"หึ...นี้เธอไม่ชอบมันหรอกเหรอ ฉันคิดว่าเธอชอบละอยากได้จูบของฉันชะอีก" เจมส์ไม่พูดเปล่าร่างสูงกระชากตัวของอันนาเข้าหาจนแทบตัวปลิว

"ฉันเกลียด และไม่ชอบจูบผู้ชายปากเสียอย่างนาย" อันนาตะเบ่งเสียงดังลั่น

"งั้นเหรอ ไงก็โดนคนปากเสียอย่างฉันจูบให้ตายเลยเป็นไง" จากที่ก่อนหน้านี้ไม่คิดอะไร ยิ่งอันนาเเอ่ยคำว่าเกลียดออกมานั้น มันยิ่งทำให้เจมส์รู้สึกเดือดจนเลือดขึ้นหน้า เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนบอกว่าเกลียดเขา ในชีวิตเจอแต่คนบอกรักและเอาใจ ร่างสูงของเจมส์กระชากอันนาเข้ามาจูบรอบที่สอง จูบที่ดุเดือดและรุนแรง