วันต่อมา
ด้านอันนาและวันนี้ก็เป็นอีกวันก่อนที่จะไปเรียนฉันก็แวะมาเยี่ยมคุณยายอย่างเช่นทุกวัน แต่วันนี้เมื่อมาถึงฉันกับไม่เจอคุณยายที่นอนในห้องไอซียู อันนาที่เห็นเช่นนั้นใบหน้าสวยถึงกับซีดเผือกลงทันที ร่างบางที่ยืนตรงหน้าห้องถึงกับเข่าแทบทรุด แต่ขณะที่อันนาจะคิดอะไรไปมากกว่านี้นั้น หมอนธีร์ก็เดินเข้ามา
"พี่ธีร์คุณยายของอันละคะ" จากนั้นสายตาขออันนากับเหลือบไปเห็นรถเข็นที่คลุมร่างของใครบางคนออกมา ร่างบางที่เห็นเช่นนั้นอันนาถึงกับโผล่กอดหมอนธีร์ทันที
"พี่ธีร์คุณยายของอันท่าน..." อันนาเอ่ยถามหมอนธีร์ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ นธีร์ที่เห็นร่างบางเอาแต่ร้องไห้ถึงกับดึงเข้ามากอดอย่างปลอบใจ
"คุณยายไปสบายแล้วใช่ไหมคะ ฮื้อๆ..." ด้านนธีร์ได้ยินเช่นนั้นหมอหนุ่มถึงกับชะงักด้วยความตกใจ
"อันนี้อันเอาอะไรมาพูด"
"อันไปเยี่ยมคุณยายแต่อันไม่เจอคุณยายของอันแล้ว พี่ธีร์" นธีร์ที่ได้ฟังเช่นนั้นถึงกับขมวด
