หลังจากที่ผมนั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนๆ ได้ซักพักจากนั้นเสียงของไอ้ดีเทลที่นั่งติดกับผมก็เอ่ยขึ้นมาถาม
"เชี่ยไอ้เจมส์นั้นคิ้วมึงไปโดนอะไรมา...วะ" ดีเทลที่พึ่งจะสังเกตเห็นแผ่นพลาสเตอร์แปะยาวที่หางคิ้วของเจมส์ ได้แต่เอ่ยถามด้วยสีหน้าสงสัยซึ่งเจมส์นั้นพึ่งแยกตัวไปกับพวกเขาแค่ไม่กี่ชั่วโมง เจออีกทีเพื่อนก็ได้แผลกลับมาซะแล้ว
"กูเดินชนเสาวะ" เจมส์โกหกไปเช่นนั้น เพราะเขาจะกล้าบอกพวกมันไปตามตรงได้ไง ว่าโดนผู้หญิงบ้าเลือดอย่างอันนานั้นปาแจกันโดนหัวผม ขืนตอบไปแบบนั้นมีหวังพวกมันสองตัวหัวเราะเยาะผมแน่นอน มือหนาของเจมส์สัมผัสเข้าที่หางคิ้วของตนมาเบาๆ แต่จู่ๆ ใบหน้าอันหล่อเหลากับหลุดรอยยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ทำเอาทั้งสองหนุ่มอย่างดีเอ็มและดีเทลถึงกับมองหน้ากัน
"แค่เดินชนเสาแม่งถึงกับยิ้มไม่หุบเชียว ดูท่า แม่งหนักวะ" ดีเทลที่สังเกตท่าทีของเจมส์ที่ดูเปลี่ยนไปนั้น ถึงกับเอ่ยแซวมา แต่คำพูดของดีเทลนั้นทำให
