29 ความเจ็บนี้ไม่มีเสียง
“เมริษา!!”
ขายาวของอีริคกระตุกทันที เขาวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไปหาเธอ ภายในไม่กี่วินาทีเขาก็วิ่งมาถึงหน้าห้องน้ำสุภาพสตรี เห็นขาเรียวของเมริษาโผล่ออกมาจากขอบประตู
“เมริษาตื่นสิ!!” เขาพยายามปลุกเรียกเธออยู่หลายที แต่ปรากฏว่าคนตัวเล็กนั้นแน่นิ่งไปแล้ว เขารีบอุ้มขึ้นตัวเล็กขึ้นมาจากพื้นด้วยความรีบร้อนใจก่อนวิ่งไปที่ลานจอดรถอย่างรวดเร็วเพื่อพาเธอไปโรงพยาบาล “เธอเป็นอะไรไปเมริษา ป่วยทำไมไม่บอกฉันสักคำ”
นึกตำหนิคนตัวเล็กที่เป็นอะไรไม่ยอมบอกกัน แต่จะว่าไปคนผิดคือเขาหรือเปล่าที่พาเธอออกมาเอง
“อย่าเป็นอะไรไปนะ ฉันจะรีบพาเธอไปหาหมอ” เขาบอกคนตัวเล็กใบหน้าซีดเซียวที่นอนนิ่งอยู่ข้างๆ ยิ่งเห็นใบหน้าซีดๆของเธอก็ยิ่งรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี อยากให้ถึงมือหมอโดยเร็ว กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปโดยที่ยังไม่รู้ความจริงว่าเขาคือพี่ชายแท้ๆของอาร์เธอร์
ไม่นานเมริษาก็ถึงมือหมอภายใ
