31 เป็นของฉันอีกครั้งนะ
“คุณตามฉันมาทำไม!” เมริษาเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ หลังออกมาจากบ้านได้ไม่กี่นาทีอีริคก็ตามมา เขาควรจะอยู่ที่บ้านกับพี่สาวของเธอไม่ใช่หรอ
“แค่ตามมาดูว่าเธอแอบไปร่านที่ไหนหรือเปล่า”
เมริษาสะอึกกับวาจาแสนหยาบคายของอีริค ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดแบบนี้ทั้งๆที่เธอไม่เคยทำ หรือถ้าเธอจะไปร่านจริงๆ มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขาอยู่แล้ว
“ทำไมคะ ถ้าฉันจะไปร่าน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ”
“เกี่ยวสิ” อีริคกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะสาวเท้าเข้ามาหาคนตัวเล็ก แม้กระทั่งสุนัขยังรู้ว่าใครมาดีหรือมาร้าย มันส่งเสียงเห่าพร้อมกับขู่ไม่ให้อีกฝ่ายเดินเข้ามาใกล้เมริษา
“ขนาดหมายังไม่ชอบคุณเลย ทีนี้ก็รู้ตัวแล้วใช่ไหมคะว่าตัวเองเป็นคนยังไง”
“บอกให้มันหยุดเห่าเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันเตะมันแน่” อีริคขู่เพราะเจ้าสุนัขตัวนี้ยังเห่าไม่หยุด แถมยังวิ่งเข้ามาเหมือนจะงับขาของเขาอีก
“นี่คุณ! ก็แค่หมาเห่า ถึงข
