วันต่อมา @มหาวิทยาลัย
ระหว่างนั่งฟังอาจารย์พูดอยู่ หมวยลี่เอาแต่ฟุ้งซ่านไปถึงเรื่องเมื่อวาน จึงไม่มีสมาธิเท่าไร ความคิดมันวกวนเต็มไปด้วยคำถามมากมาย
“แกจะไปออกงานกับพี่คลื่นเย็นนี้ใช่ไหม”
“อื้อ”
“ลูกชายคนเล็กน่ะเหรอ” ฝันหวานละสายตาจากอาจารย์ที่กำลังอธิบายเนื้อหา หันมามองหมวยลี่ที่นั่งข้างกัน
“อือ ใช่”
“ตื่นเต้นแทน ฉันไม่เคยออกงานใหญ่ขนาดนั้นเลย”
“ตื่นเต้นเหมือนกัน” แม้ปากจะบอกว่าตื่นเต้น แต่สีหน้า แววตาและท่าทางกลับนิ่งสงบราวกับไร้ความรู้สึก
“เป็นอะไร แกดูไม่ค่อยมีสมาธิเลย”
“ลี่… คิดมากเรื่องไปงานเย็นนี้น่ะ”
พอเอ่ยคำตอบเธอก็หลบสายตา ยิ่งทำให้โมมายด์และฝันหวานไม่เชื่อ แต่ไม่สามารถคาดคั้นได้ ทำได้เพียงแค่เป็นห่วง
ผ่านไปพักใหญ่ โทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะสั่นแจ้งเตือนข้อความ ดวงตาคู่สวยมองหน้าจอที่ปรากฏชื่อของคนที่เป็นเจ้าของความฟุ้งซ่านในหัวของเธออยู่ตอนนี้ แล้วค่อย ๆ เอื้อมมือไ
