วันต่อมา
เพราะเมื่อคืนนอนดึก ทำให้วันนี้ค่อนข้างตื่นสายกว่าทุกวัน ร่างเล็กหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูอย่างเคยชิน ชีวิตประจำวันของเธอไม่มีอะไรมาก บางทีมันสบายเกินไปจนรู้สึกเบื่อ และอาทิตย์หน้าที่ใกล้จะถึงนี้เธอก็ต้องเริ่มเรียนภาษาแล้ว
ระหว่างที่กำลังจะวางโทรศัพท์เอาไว้ บังเอิญมีเสียงแชตดังขึ้น มือเล็กชะงัก ก่อนจะดึงกลับมาดูหน้าจอ
แชต: ลู่หาน
ลู่หาน: วันนี้เฮียว่างนะ อยากให้สอนขับรถเลยไหมครับ
หมวยลี่: ดีเลยค่ะ ลี่กำลังเบื่ออยู่พอดี
ร่างเล็กตอบกลับอย่างไม่ต้องคิด เนื่องจากเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรระหว่างวัน พอลู่หานทักข้อความมาชวน จึงรีบตอบตกลง
ลู่หาน: กี่โมงดีเอ่ย
หมวยลี่: สิบโมงก็ได้ค่ะ
หลังจากนัดแนะเวลาเรียบร้อย โทรศัพท์ถูกวางเอาไว้บนเตียง ก่อนร่างเล็กจะลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้าเพื่อเตรียมตัวสำหรับทานมื้อเช้า
เมื่อถึงเวลาสิบโมงเช้า ลู่หานก็มานั่งรอ เขาพักอยู่ที่เพนท์เฮ้าส์ไม่ไกล
