ทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์ในตอนนี้ต่างตะลึงงัน ไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่กลับเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดดี
คลื่นมองค่ายที่ถูกลูกน้องมือขวาพาตัวออกไป ถือว่าโชคดีที่วันนี้พี่ชายคนกลางไม่ได้นอนค้างที่บ้านใหญ่ เพราะหากล่าเห็นเข้า รับรองเลยว่าค่ายต้องโดนหนักกว่านี้หลายเท่า
ให้หลังจากที่ค่ายถูกลากตัวออกไปแล้ว ป้าจันทร์และจูนที่พอจะคาดเดาเรื่องราวได้ ก็ก้าวเข้ามายังในห้อง มืออ่อนโยนลูบหลังปลอบโยนร่างเล็กที่ยังคงร้องไห้ไม่หยุด ไม่มีใครเอ่ยถามอะไร เพราะทุกคนเข้าใจดี เสียงสะอื้นที่ดังสะท้อนท่ามกลางความเงียบ บ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่เกินจะเยียวยา
“ธิจะพาลูกย้ายไปอยู่ที่อื่น” หลังพูดจบคนเป็นแม่ก็ก้มมองลูกสาวในอ้อมอก
ธิดาตัดสินใจแล้ว ความรักของแม่ที่มีให้ลูกและอยากปกป้อง ทำให้ต้องกลืนสิ่งที่เคยปฏิเสธมาตลอดยี่สิบปี เพราะมันคือทางเดียว ที่จะทำให้ลูกสาวคนนี้หลุดพ้น ในเวลานี้มีเพียงพ่อของเธอเท่านั้นที่สามารถช่ว
