ปราบค่าย – 12/2
1273 Words
ร่างเล็กถูกอุ้มกลับมาวางแนบราบลงบนโซฟา ค่ายเอื้อมหยิบขวดไวน์ขึ้นมา ก่อนจะดึงจุกออกจนเกิดเสียง ป็อก! ภายใต้แววตางุนงงของคนที่นอนรอ เขากลับยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ราวกับกำลังวางแผนในหัว
น้ำสีแดงจากขวดไวน์ราคาแพงค่อย ๆ เทลาดลงบนร่างของหมวยลี่ ความเย็นเฉียบที่กระทบผิวทำให้เธอสะดุ้งเฮือก ก่อนที่ของเหลวสีเข้มจะไหลจากเนินอกลงไปถึงหน้าท้องแบนราบ
หัวใจดวงน้อยสั่นระรัว เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกถึงความร้อนวูบวาบในร่างกายที่มันแผ่ซ่านไปทั่ว ดวงตากลมทอดมองร่างสูงที่วางขวดไวน์ลง มือหนาเลื่อนไปหยิบบุหรี่ที่อยู่ใกล้กันมาจุดสูบ แม้จะไม่เข้าใจ แต่ทุกอย่างที่เขากำลังทำนั้นชวนให้หมวยลี่ร้อนจนเหงื่อผุดเต็มใบหน้า
สายตาคมกริบจับจ้องไปยังน้ำสีแดงที่อยู่บนผิวขาว มีหลายสิ่งที่เขาจินตนาการเอาไว้และอยากลองทำกับเธอ
บุหรี่ในมือถูกยกขึ้นมาสูบอัด ก่อนจะพ่นควันออกมาคลุ้งในอากาศ สายตาหลุบต่ำลงผสานกับร่างเล็กที่เอาแต่จ้องมอง เขาจึงตั้งคำถาม
“อยากลองสูบไหม?”
“… ค่ะ” ทั้งที่เธอไม่ชอบกลิ่นควันเลยสักนิด แต่กลับตอบตกลงง่าย ๆ
ค่ายยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะคลานขึ้นมาบนโซฟา เขาคร่อมร่างที่นอนรออยู่ บุหรี่ถูกยกขึ้นมาสูบอีกครั้ง การกระทำนั้นตกในสายตาของร่างเล็กที่กำลังสั่นไหว ใบหน้าคมคายโน้มลงประกบปากจูบแนบ ส่งควันเข้าในโพรงปากของเธอ
เปลือกตาสีสวยปิดลง กลุ่มควันและกลิ่นฉุนคลุ้งอยู่ในปากจนเธอแทบจะสำลักออกมา ค่ายที่รู้อยู่แล้วจึงผละใบหน้าขึ้น เขามองเธอที่รีบยกมือขึ้นมาปิดปากตามด้วยเสียงไอ นัยน์ตาคู่สวยเอ่อคลอไปด้วยน้ำสีใส
“แค่ก แค่ก”
“จำเอาไว้ ถ้าไม่ชอบก็อย่าลอง แค่เพราะฉันถาม” เขาเอ่ยพลางจี้ส่วนปลายที่ติดไฟของบุหรี่ลงในถาดเขี่ยจนมอดดับ
“…”
“เข้าใจที่พูดหรือเปล่า”
“เข้าใจค่ะ”
ทันทีที่คำพูดจบลง หัวใจดวงน้อยก็เต้นแรงขึ้น เมื่อคนด้านบนโน้มตัวลงมากดริมฝีปากแนบลงบนหน้าผากอย่างแผ่วเบา จูบที่อ้อยอิ่งเลื่อนลงผ่านเปลือกตา ปลายจมูก พวงแก้ม ทุกสัมผัสที่ลากผ่านทำกลางอกสั่นไหวจนแทบระเบิด
มือหนาหยิบผ้าสีดำจากโต๊ะขึ้นมา ก่อนจะค่อย ๆ พันคล้องรอบศีรษะแล้วผูกปิดตาของร่างเล็กเอาไว้ไม่แน่นมาก เมื่อความมืดเลือนลางครอบคลุม ชวนให้สัมผัสต่อจากนี้ยิ่งทำให้ใจสั่น
ใบหน้าคมคายเลื่อนต่ำลงจนถึงหน้าอกคู่สวย ก่อนจะตะโบมดูดซับลงไปอีกครั้งด้วยความเร่าร้อน แล้วขยับไล้ลงช้า ๆ ปลายลิ้นตวัดชิมน้ำสีแดงเข้ม กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากผิวกายของเธอผสมกับรสชาติขมปลายของไวน์ มันช่างลงตัวอย่างน่าหลงใหล
มือเล็กเผลอยกขึ้นมากำเส้นผมของอีกฝ่ายแน่น ราวกับภายในท้องมีผีเสื้อบินวนนับพัน มันทั้งวาบหวามและปั่นป่วน ค่ายกำลังดื่มด่ำไปกับรสชาติที่เขาเริ่มติดใจ หน้าท้องแบนราบชื้นไปด้วยคราบน้ำลายที่ลิ้นสากตวัดเลียละเลงดูดซับของเหลวที่เทเอาไว้บนตัวของเธอจนหมดเกลี้ยง
เรียวขาเล็กถูกจับให้แยกออกจากกันกว้าง ๆ ขณะที่สายตาคมหลุบมองกลีบสีสวยที่ตระหง่านต่อหน้า น้ำหนืดที่ปริ่มออกมาทำให้มุมปากหยักยกโค้งพอใจเมื่อได้เห็น
ก้านนิ้วแตะเบา ๆ บนกลีบชื้น ขยับกรีดกรายเชื่องช้า ทว่าสัมผัสเพียงเท่านั้นกลับทำให้ร่างเล็กกระตุกแรง
“อ๊า อ๊า~”
“แฉะขนาดนี้แล้ว”
“อ๊ะ~”
คิ้วบางขมวดแน่น ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นแล่นเข้ามาในร่างกายอีกครั้ง เมื่อนิ้วของค่ายค่อย ๆ ดันเข้ามาในช่องทางคับแคบ
หมวยลี่แหงนหน้าขึ้นหลับตาพริ้ม ความเจ็บปะปนกับความร้อนในร่างกาย หลังอีกฝ่ายเร่งเร้าจังหวะส่งนิ้วที่อยู่ภายในถี่เร็วขึ้น
ร่างหนาโน้มลงมาใกล้ ริมฝีปากครอบงำดูดดึงบนยอดอกสีหวาน เขี้ยวฟันขบกัดเบา ๆ พอให้เธอสะดุ้งตกใจ ราวกับแกล้ง เมื่อปรับตัวได้ หมวยลี่เริ่มดิ้นเร้าปานจะขาดใจกับก้านนิ้วที่รัวใส่เข้ามา ร่างกายสั่นระริกด้วยอารมณ์
ร่างหนาขยับตัวแทรกมาอยู่ตรงกลางระหว่างเรียวขา มองใบหน้าหวานที่ชุ่มเหงื่ออย่างพอใจ ก่อนจะดึงนิ้วออก เปลี่ยนเป็นจับเอาแท่งเนื้อมาถูไถบนความนุ่มชื้น ส่วนปลายแตะแผ่วเบาบนเม็ดเล็ก ๆ ที่อยู่บนเนินอวบ ลมหายใจของทั้งสองคนเริ่มติดขัด
ค่ายแทบคลั่งที่เขากำลังจะได้สอดใส่เข้าไปในตัวของเธอ ส่วนปลายบวมเปล่งถูเตรียมพร้อมครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนลงจากเม็ดสีสวยมาจ่อยังร่องแคบ
แต่ทันใดนั้น…
พรึบ!!
จู่ ๆ ร่างเล็กก็ถูกอุ้มขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว เขาพาเธอเดินตรงไปยังห้องนอน เพราะคิดว่านั่นคงจะสะดวกกว่า ไม่นานนักก็ถูกวางลงบนเตียงขนาดใหญ่ ก่อนที่เขาจะจับเธอให้อยู่ในท่าคว่ำหน้า ฝ่ามือใหญ่ประคองยกสะโพกบางขึ้นมาให้อยู่ในระดับที่พอดี
ภายใต้ความมืดจากผ้าปิดตา หัวใจดวงน้อยเต้นถี่แรงเมื่อสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่เริ่มถูไถลงบนกลีบชื้นอีกครั้ง ความรู้สึกวาบหวามไหลเข้ามาในลมหายใจ
“ซี๊ด~”
ทันที่ที่ส่วนปลายค่อย ๆ ถูกดันเข้ามา ใบหน้าหวานชุ่มเหงื่อก็ซบลงบนหมอน มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่นจนสั่น แก่นกายที่แข็งขืนค่อย ๆ ดันลึกเข้ามาทีละนิด ความคับแน่นภายในทำเอาค่ายขมวดคิ้วแน่น ก่อนจะผ่อนลมหายใจออกมา เขายังคงข่มใจขยับอย่างเชื่องช้า ทั้งที่อยากจะกระแทกเข้าไปจนสุดแรงให้รู้แล้วรู้รอด
“ซี๊ด~”
“ฮะ... เฮีย~ อึก~” ความเจ็บแผ่ซ่านไปทั่วร่าง ทำให้หมวยลี่พยายามถดถอยหนีการสอดใส่ ไม่ต้องการให้เขาดันเข้ามาลึกไปกว่านี้ ทว่าฝ่ามือใหญ่กลับรั้งสะโพกเธอไว้แน่น
“จะหนีไปไหน”
“ลี่ไม่ อึก~”
“อดทนหน่อย…” เขาโน้มตัวลงงับใบหูเล็กเบา ๆ แล้วขบเม้ม เสียงทุ้มต่ำเอ่ยกระซิบด้วยคำพูดที่ทำให้คนฟังมวนท้องทุกครั้ง “นะครับ เด็กดีของเฮีย”
“อื้อ~ อึก!” เธอกัดริมฝีปากแน่นจนแดงช้ำ จำยอมรับความเจ็บปวดด้วยความเต็มใจ เสียงของความทรมานดังลอดออกมาครั้งแล้งครั้งเล่า ขณะที่ค่ายค่อย ๆ สอดแท่งเนื้อขนาดใหญ่เข้าไปอย่างพยายาม
“ซี๊ด~ อย่าเกร็งมันไม่เข้า” คิ้วหนาขมวดเข้ม เขากำลังทรมานจากความปวดหนึบที่รัดรอบแก่นกาย
“เจ็บ ดะ... เดี๋ยวก่อน อะ”
“บอกว่าอย่าเกร็ง”
ค่ายกดสะโพกกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรง ด้วยความหงุดหงิดที่ก่อตัวขึ้น ทำให้แก่นกายสอดลึกเข้าไปในความคับแน่นพรวดเดียว เสียงหอบกระเส่าหลุดออกมาเบา ๆ
เมื่อความบริสุทธิ์ขาดสะบั้น ก็ปรากฏเลือดสีแดงสดไหลอาบแท่งเนื้อสีเข้ม เสียงทุ้มต่ำครางซี๊ดในลำคอ พลางเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเมื่อปลายลำรับรู้ถึงความเสียวซ่าน
- Writer
