เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ในกระเป๋าดังขึ้น ร่างเล็กต้องขอบคุณคนที่โทรเข้ามาฉุดให้เธอหลุดจากความอึดอัด
ทว่าพอหยิบขึ้นมาดู แล้วเห็นชื่อของพีทบนหน้าจอ ก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบตามองคนข้าง ๆ เห็นค่ายยังคงนิ่ง ไม่แสดงท่าทีอะไร จึงตัดสินใจกดรับสาย
“ฮัลโหลพีท”
(กลับแล้วเหรอครับ ผมนึกว่าพี่ลี่จะอยู่ดูจนจบ)
“พี่ขอโทษนะ ว่าแต่ทำไมโทรมาได้ ไม่แข่งเหรอ”
(ช่วงพักครับ)
“อือ ถ้าอย่างนั้นพี่ขอวางสายก่อนนะ”
(เรื่องเสื้อล่ะครับ)
“พีท…” ได้เอ่ยเพียงแค่ชื่อของน้องรหัส จู่ ๆ เสียงจากคนที่นั่งข้างกันก็ดังขึ้นมาเป็นคำสั่ง
“วางสาย”
โทนน้ำเสียงทุ้มชวนให้รู้สึกเย็นเข้ามาจนถึงกระดูก ทำให้หมวยลี่ไม่รอช้า รีบวางสายทันที โดยไม่ได้พูดอะไรกับเด็กรุ่นน้องต่อ
“พีท เป็นน้องรหัสลี่ค่ะ” เธอรีบหันหน้ามามองคนข้าง ๆ แล้วอธิบายอย่างร้อนลน กลัวจะถูกเข้าใจผิด ทั้งที่ไม่รู้เลยว่าเขาอยากฟังหรือเปล่า และได้คำตอบกลับเพียงประ
