ผ่านมาจนถึงวันที่ต้องย้ายเข้าไปอยู่ในคอนโด เหล่าแก๊งเพื่อนของร่างเล็กอาสามาช่วย จึงใช้เวลาไม่นาน อีกอย่างเธอไม่ได้ขนเอาอะไรมามาก เพียงแค่กระเป๋าใบเดียวและของใช้จำเป็น เพราะไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ถาวร ยังไงช่วงวันหยุดที่ไม่มีเรียน เธอก็ต้องกลับบ้านอยู่ดี
“น่าตกใจความรวยของคนตระกูลนี้จริง ๆ” ฝันหวานเดินสำรวจไปตามมุมต่าง ๆ ของห้อง แม้ครอบครัวของเธอจะมีฐานะเรียกว่าร่ำรวย แต่หากให้เทียบกับตระกูลใหญ่อย่างทรัพย์หิรัญสกุลคงไม่ติดฝุ่น
“ทรัพย์หิรัญสกุลทั้งที จะธรรมดาได้ยังไง” ซานไหวไหล่ตอบตามมาด้วยเสียงลากยาวของโมมายด์
“จ้า”
พอจัดของเสร็จเรียบร้อย หมวยลี่สั่งของมากินเพื่อขอบคุณเพื่อนที่ช่วยย้ายของในวันนี้ ใบหน้าของเธอแต้มรอยยิ้มและเสียงหัวเราะตลอดเวลา ราวกับไร้ความทุกข์
ทว่า ให้หลังจากที่เพื่อนกลับไปกันแล้ว ร่างเล็กก็กลับเข้าสู่โหมดเหม่อลอย เธอเดินไปเปิดประตูระเบียงแล้วก้าวขาออกไปด้านนอก ดวงตาทอดม
