(มีหนังเข้าใหม่ คิดถึงลี่ คงไม่ได้มาดูหนังด้วยกันแล้ว)
ซานพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงปนเสียดาย โมมายด์รีบแย้งทันควัน พลางเบ้ปากใส่กล้อง ทำตาเศร้าแล้วบ่นกลับไป
(นายจะพูดให้เศร้าทำไมเนี่ย! ฉันอุตส่าห์ไม่คิดแล้วนะ)
“ลี่อยู่แค่ฮ่องกงเอง นั่งเครื่องสามชั่วโมงก็ดึงแล้ว ทุกคนอย่านอยด์สิ”
(มันก็ใช่ แต่มันโหวง ๆ ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก คิดถึงแกนะ)
จู่ ๆ สนทนาก็เปลี่ยนเป็นเรื่องที่ชวนให้หน่วงหัวใจ ร่างเล็กเองก็แอบน้ำตาซึมเล็กน้อย การย้ายมาอยู่ที่นี่เธอต้องปรับตัวค่อนข้างเยอะพอสมควร เพราะมันต่างจากชีวิตที่จากมา
ประเทศไทย… บริษัททรัพย์หิรัญสกุล
เป็นวันแรกในรอบหนึ่งอาทิตย์ที่ค่ายเข้าบริษัท เพราะมีประชุมใหญ่จึงเลี่ยงไม่ได้ ใช้เวลาในห้องประชุมนานสามชั่วโมง
ร่างสูงเอนหลังไปบนเก้าอี้ตัวใหญ่ พร้อมปิดเปลือกตาที่อ่อนล้า เนื่องจากร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอ เขาจึงรู้สึกเพลียเล็กน้อย
“รับชาไหมครับ” ธันวาที่เห็นอาก
