วันต่อมา หมวยลี่ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อทำอาหาร วันนี้เป็นวันเกิดของเธอ จึงตั้งใจจะใส่บาตรตอนเช้าพร้อมกับแม่
“แม่ไปนอนต่อก็ได้ เดี๋ยวลี่เตรียมอาหารเองค่ะ” เธอหันไปบอกแม่ที่กำลังเดินเข้ามาในครัว ตอนนี้เป็นเวลาตีห้าอยู่เลย
“ปกติแม่ก็ตื่นเวลานี้ มาเดี๋ยวแม่ช่วย”
เพราะรู้ดีว่าสุดท้ายแม่คงไม่ยอมกลับไปนอนต่ออยู่ดี เธอจึงยอมปล่อยให้แม่มาช่วยเตรียมอาหาร เนื้อที่วางอยู่บนเขียงถูกแม่ช่วยหยิบไปหั่นให้เป็นชิ้น ๆ
“อยู่กับแม่ทุกปีตั้งแต่เด็กจนโต ปีนี้ไปฉลองกับเพื่อนบ้างสิลูก”
“ไม่เอาค่ะ ลี่อยากอยู่กับแม่”
ร่างเล็กวางมือจากตะหลิวที่จับอยู่ เดินไปสวมกอดแม่แน่นพร้อมหอมแก้มฟอดใหญ่ ไม่ว่าเธอจะอายุเท่าไร แต่เมื่ออยู่กับแม่ท่าทีที่แสดงออกมาไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยตัวเล็กที่เพิ่งหัดเดิน
แม้จะเป็นเพียงเวลาสั้น ๆ แต่ตอนนี้รอยยิ้มของหมวยลี่เป็นรอยยิ้มที่สวยและมีความสุขมากที่สุด
ช่วงเจ็ดโมงเช้า หลังจากใส่บ
