เสียงพูดคุยจอแจของหมวยลี่และแม่บ้านคนอื่น ๆ ดังผสานเข้ากับเสียงทำอาหารภายในครัว รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้าหวาน
“จริงสิ วันนี้คุณค่ายกลับมา ลี่เตรียมทำของโปรดเอาไว้เลยนะลูก”
ร่างเล็กที่กำลังหั่นผักชะงักนิ่ง รอยยิ้มพลันหายไปจากใบหน้า เพราะไม่คิดว่าค่ายจะกลับวันนี้ตอนไม่เจอรถจอดอยู่เธอโล่งใจ แต่พอตอนนี้หัวใจดวงน้อยกลับมาหนักอึ้งอีกครั้ง
“เมนูนี้ที่ลี่ทำ คุณค่ายเอ่ยปากชมบ่อย ๆ ว่าอร่อย”
“ลี่ไม่ได้ทำนานคงไม่อร่อยแล้ว วันนี้ป้าจันทร์ทำเถอะนะคะ” หลังเงียบไปครู่หนึ่ง เธอก็เอ่ยขึ้น คำตอบนั้นพยายามหลีกเลี่ยงทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขา แม้แต่อาหารที่เคยชอบทำให้ ก็ไม่อยากลงมือทำด้วยตัวเอง
“ป้ากลัวจะไม่ถูกปากน่ะสิ”
“เมื่อก่อนป้าจันทร์ก็เป็นคนทำให้เฮีย จะไม่ถูกปากได้ยังไงคะ”
หมวยลี่ได้แต่ยิ้มเจือน ทำทีเป็นก้มหน้าหั่นผักต่อ พยายามปรามหัวใจไม่ให้คิดฟุ้งซ่านเรื่องของเขา และคิดหาวิธีหลีกเลี่ยงการเจอห
