เสียงปิดประตูห้องชั้นใต้ดินดังก้องในหู มันยิ่งทำให้รู้สึกหมดหนทาง ภายในที่มืดสนิทสว่างขึ้นเมื่อร่างสูงเดินไปเปิดสวิตช์ไฟ เธอจึงได้เห็นว่าภายในห้องนี้เต็มไปด้วยชั้นวางหนังสือมากมายเรียงรายอยู่ และมีผ้าผืนสีดำคลุมโต๊ะและโซฟาเอาไว้
“… เฮีย” เสียงเรียกนั้นเบาหวิว ก่อนที่แขนเล็กจะถูกดึงไปยังมุมห้องที่โต๊ะตัวยาวตั้งอยู่ และมีผ้าคลุมสีดำปกปิดไว้จนมิด
“พูดมาสิ ว่าจะไม่จบ”
เขากำลังกดดันเธออีกครั้ง เพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ สายตาที่จ้องอยู่อย่างบีบคั้นเหมือนกำลังข่มขู่ ว่ามีเพียงคำตอบเดียวที่สามารถพูดออกมาได้ ทว่าร่างเล็กกลับเลือกปิดปากเงียบ
เมื่อไม่ได้คำตอบที่น่าพอใจ ร่างก็ถูกอุ้มขึ้นมาวางบนโต๊ะตัวใหญ่ แขนแกร่งยกขึ้นมากั้นระหว่างลำตัวของเธอเอาไว้เพื่อไม่ให้ขยับหนี จากนั้นก็โน้มลงมาใกล้จนปลายจมูกโด่งแตะบนพวงแก้ม ในตอนนั้นหมวยลี่รีบเบือนหน้าหนี ก่อนที่เขาจะฉกชิมริมฝีปากของเธอ ทำให้ถูกงับเบา ๆ
