๑๐ หวานขม.2

1680 Words

“เปล่าสักหน่อย ทำไมอันจะต้องร้องไห้เพราะพี่ดิศด้วย” ตอบพลางพยายามดันตัวออกจากอ้อมแขนของสามี แต่ชายหนุ่มไม่เชื่อคำพูดของหล่อน เพราะเขารู้ตัวดีว่าทำผิดต่อหล่อนมากมาย “พี่ไม่เชื่อหรอกนะ แต่ถ้าอันไม่อยากบอกพี่ก็จะไม่เซ้าซี้ เอาเป็นว่าอันนอนพักก่อนแล้วกัน ตื่นขึ้นจะได้สดชื่น” เขาบอกอย่างเอาใจ แต่ไม่ยอมปล่อยหญิงสาวจากอ้อมแขน “พี่ดิศปล่อยอันก่อนสิคะ อันจะได้นอนสบายๆ พี่ดิศกอดอันเอาไว้แบบนี้อันนอนไม่หลับหรอกค่ะ” “ทำไมล่ะ พี่ว่าอุ่นออกนะ” คำพูดเอาแต่ได้ของเขาทำให้หญิงสาวหมั่นไส้เสียจนค้อนขวับอีกคราว พลางคิดถึงสาวใช้สองคนแล้วแก้มก็แดงเรื่อ “พี่ดิศทำให้อันต้องอาย ป่านนี้ไม่รู้สาวๆ จะเอาอันไปพูดอะไรบ้างก็ไม่รู้” ชายหนุ่มมองหน้าตูมๆ ของภรรยาแล้วยิ้มขัน พลางคิดในใจว่าดีสิ เขาอยากให้ทุกคนรับรู้ว่าเขาและหล่อนหวานชื่นกันแค่ไหน “ก็ดีนี่ ให้คนเห็นว่าเรารักกัน ดีกว่ามีคนเห็นว่าเราทะเลาะกันเป็นไหนๆ” ช

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD